29 Agus do ḟíafruiġ Iácob ḋe, agus a duḃairt ris, Guiḋim ṫú, innis daṁ hainm. Agus do raíḋ seision, Cread an faṫ fá ḃfiafruiġionn tú maimn? Agus do ḃeannuiġ sé ann sin é.
Gus an lá a niuġ do níd reír an tseannóis: ní eaglaid an TIĠEARNA, ní mó do níd do reir a reaċda, nó do reír a nórduiġṫeaḋ, nó do reír an dliġe agus na haiṫne noċ daiṫin an TIĠEARNA do ċloinn Iácob, dar ġior sé Israel dainm;
Cia ċuaiḋ súas ar neaṁ, nó ṫáinic a núas? cía ċruinniġ an ġáoṫ iona ḋórnuiḃ? cía ċeangail na huisgeaḋa a ccúlaiḋ? cía ḋaingniḋ uile ċorra an doṁuin? cá hainm é, agus ca hainm a ṁic, má ḟéadann tú innsin?
Oír do rugaḋ leanaḃ ḋúinne, tugaḋ mac ḋúinn: agus biáiḋ an ríaġlaḋ air a ġúaluinn: agus goirrfiġear a ainm Iongantaċ, Coṁairleaċ, An Día cuṁaċtaċ, An Taṫair síorruiḋe, An Prionnsa na Síoṫċána.
Agus ar ḃfreagra don aingeal a duḃairt sé ris, Is misi Gabríel, ṡeasas a ḃfíaḋnuisi Dé; agus do cuireaḋ mé do laḃairt riotsa, agus dinnsin na núaiḋeaċd maiṫ so ḋuit.
Beanuid na neiṫe secréideaċa re ar TTIĠEARNA Día: aċd na neiṫe atá ar na ḃfoillsiuġaḋ is rinne ḃeanuid síad agus ré ar gcloinn gó síorruiḋe, ċor go ndéanmaóis bríaṫra an dliġesi uile.