9 Mar so rug Día áirnéis ḃur naṫar naḋ, agus tug ḋaṁsa iad.
Agus do ṫoirrċeaḋ na tréada as coṁair na slat, agus do ḃerdís áirnéis ṡíogaċ ḃreac agus ballaċ.
Agus do ċúaluiḋ sé bríaṫra ṁac Lában ag ráḋ, Rug Iácob leis an ṁéid bá le ar naṫair; agus is don ní bá le ar naṫair fuáir sé ann ġlóirsi uile.
Agus tárla a nuáir do reiṫeaḋ a náirnéis, gur ṫóg misi mo ṡuile súas, agus do ċonairc me an aisling, agus feuċ, na reiṫean do ḃi ag léim ar a nairneis go raḃadur síogaċ, ballaċ, meascṫa.
Oír a nuile ṡaiḋḃrios rug Día ó ar naṫair, a sé sin ar ccuidne, agus cuid ar ccloinne: a nois uime sin gioḋ bé a duḃairt Día riotsa, déana é.
Ḋá ċéad gaḃar baineánn, agus fiṫċe poc, ḋá ċéad cáora ḃainean, agus fiṫċe reiṫe.
Oír is liomsa a nuile ḃeaṫaċ na coilleaḋ, an teallaċ ar ṁíle ċnoc.
Fágḃuiḋ an duine maiṫ oiġreaċt ag cloinn a ċloinne: agus cuirṫear maóin an ṗeacaiḋ a stór do nionnruic.
A né naċ ceaduiġeaċ ḋaṁsa an ní is toil leam féin do ḋéanaṁ rém ċuid féin? An ḃfuil do ṡúilsi go holc, air son go ḃfuilimsi maiṫ?