Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Genesis 3:15 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

15 Agus cuirfe misi náṁadus eadrad agus an ḃean, agus eidir do ṡíol agus a síolsa; brúiġfiḋ sé do ċeannsa, agus brúiġfiḋ tusa a ṡálsan.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Genesis 3:15
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Biaiḋ Dan na naṫair ar a tsliġe, na naṫair niṁe ar an mbealaċ, noċ ġearras sála na neaċ, ionnus go ttuitfiḋ an marcaċ a ndiaiġ a ċúil.


Do ṁionnuiġ an TIĠEARNA do Ḋáiḃi a ḃfírinne; ní ḟillfe sé úaḋ sin; Do ṫoraḋ do ċoirp suiġeoċaiḋ sé ann do ċaṫaóir ríoġa.


Uimesin ḃéara misi cuid ḋó a mórán, agus roinnfe sé an ċreaċ ris an ccuṁaċdaċ; do ḃríġ gur ḋóirt sé amaċ a anam ċum báis: agus gur hairṁeaḋ a measc na cciontaċ é; agus gur iomċuir sé peacuiḋe ṁóráin, agus go ndéarna sé guiḋe ar son na cciontaċ.


Uimesin do ḃéara an Tiġearna féin coṁarṫa ḋíḃ; Féuċaiḋ, toirrċeoṫar maiġdion, agus béaraiḋ sí mac, agus goirfiḋ Immanuel dainm ḋe.


¶ Ga fad ḃías tú ag dul fá ccuairt, a inġean neiṁḋiongṁalta? óir do ċrúṫaiġ an TIĠEARNA ní núaḋ air an ttalaṁ, Timċiollfuiḋ bean fear.


Agus tar éis dá ṡeaċdṁuin agus trí fiṫċid géarfuiġear amaċ Messiah, aċt ní ar a ṡon féin: agus scriosfuiḋ pobal an ṗrionnsa ṫiucfas an ċaṫair agus an tsanctóir; agus biáiḋ a ccríoċ sin lé tuile, agus go deireaḋ an ċogaiḋ do cinneaḋ a náonranaċt.


Agus dá mbeiṫ go ḃfoileoċaidís íad féin a mullaċ Ċarmel, spíonfa misi agus do ḃéara mé as sín íad; agus da mbeiṫ go mbeidís a ḃfolaċ óm raḋarc a níoċtar na fairge, annsin áiṫeonuiḋ mé don naiṫir niṁe, agus beanfuiḋ sí greim asta:


Uimesin seaċoduiġ sé súas íad, nó go ttíġ an tam a mbéara an ḃean ṫorraċ: annsin fillfiḋ fuiġioll a ḋearḃráiṫreaċ go cloinn Israel.


Taḃair dod aire, bíaiḋ maiġdean tórraċ, agus bearuiḋ sí mac, agus do ḃéaruiḋ tú Emmanuel dainm air, noċ ar na ṁiniuġaḋ, iseaḋ, Día maille rinn.


Agus nior aiṫin sé í no go rug sí a céudṁac: agus tug sé Iosa dainm air.


An ṡlioċd na naiṫreaċ neiṁe, cionnas is éidir liḃ neiṫe maiṫe do laḃairt, ó a tá siḃ féin go holc? Óir is as anlán an ċroiḋe laḃrus an béul.


Agus a sé an fearann an doṁan; agus a sé an síol maiṫ, clan na rioġaċda; agus a sé an cogal clan an droiċspioraid;


A aiṫreaċa neiṁe, a ṡiól na naiṫreaċ neiṁe, coinnas is éidir liḃ teiṫeaḋ ó ḋamnuġaḋ ifeirn?


Agus an tan do ċunnairc sé mórán do Ṗáirisíneaċaiḃ agus do na Sadúiseaċaiḃ ag teaċd do ċum a ḃaisdiġ féin, a dúḃairt sé ríu, A ṡíol na naiṫreaċ neiṁe, cía do ḟoillsiġ ḋáoiḃ teiṫeaṁ ón ḟeirg atá ag teaċd?


Toigéuḃaid naiṫreaċa neiṁe; agus má iḃid ni marḃṫaċ ar biṫ, ni ġoirtéoċa sé íad; cuirfid láṁa ar na daóniḃ éagcruaiḋe, agus béid síad slán.


Agus tusa, a leiniḃ, goirfiṫear diot faíḋ an té as Airde: óir raċuiḋ tú roiṁ aġaiḋ an Ṫiġearna dullṁuġaḋ a ṡliġeaḋ;


Féuċ do ḃeirim ḋíḃ cuṁaċda saltairt air na haiṫreaċaiḃ niṁe agus ar na scorpiónuiḃ, agus ar uile neart naṁad: agus ní ġoirteoċaid éin ní siḃ.


An tan do ḃí me gaċ lá agaiḃ sa teampall, níor ṡineaḃair láṁa ḋaṁ: aċd a sí so ḃar nuáirsi, agus cuṁaċda an dorċaduis.


Agus ar dtionnsgnaḋ ó Ṁáoisi agus ó na faiġiḃ uile, do eidirṁíniġ sé ḋoiḃ ann sna huile sgriopturaiḃ na neiṫer ḃi ḋá ṫáoḃ féin.


As é an díaḃal as aṫair ḋáoiḃ, agus as íad míana ḃur naṫair as toil liḃsi ḋéunaṁ. Do ḃi seision na ḟear dúnṁarḃṫa ó ṫus, agus níor ċoṁnuiḋ se sa ḃfírinne, óir ní ḃfuil fírinne ann. A núair do ní sé brég, úaḋ féin laḃrus sé: óir as bréaguire é, agus as é as aṫair don bréig.


A duḃairt sé. Aḟir lán do ṁeaḃail agus dolc, a ṁic an díaḃail, agus a naṁuid na huile ḟiréntaċda, an é naċ sguirfe tú do ṡliġṫiḃ diorġa an Tiġearna do ċur bunoscionn?


Agus bruiṫfiḋ Día na síoṫċána Sátan fáoi ḃur gcosaiḃ go haiṫġoird. Grása ar Dtiġearna Iósa Críosd maille riḃ. Amén.


As uáiṁ osguilte a sgórnaċ; do rinneadar meaḃail lé na dteangṫuiḃ, atá neiṁ na naiṫreaċ neiṁe fa na bposuiḃ:


Aċd ar gcoiṁlíonaḋ na haimsire, do ċuir Día a Ṁac féin úaḋ, do gineaḋ ó ṁnáoi, agus do gineaḋ fáoi an réaċd,


Uime sin a deir sé, Ar ndul dó súas a náirde, go rug sé an ḃruid a mbráiġdeanas ris, agus tug sé tioġlaice do ḋáoiniḃ.


Ag fáḋḃaḋ na núaċdaránaċd agus ná gcúṁaċd dó, do ṫaisbéin sé go follas íad, ar ndul dó ann féín go caiṫréimeaċ ós a gcionn.


Oír do ḃríġ air ḟúlaing sé an tan do ċuireaḋ cáṫuġaḋ air, is féidir leis caḃair do ṫáḃairt don druing ar a gcurṫar cáṫuġaḋ.


Noċ a laéṫiḃ a ḟeóla, do ḟoráil úrnuiġe agus guiḋe maille ré héiġṁe láidir agus ré déuruiḃ ar an tí agá raiḃ cúṁaċda a ṡáorṫa ó ḃás, agus do héisdeaḋ ris mar an gcéudna tré na ḋéaġḟaitċeas:


Is as so aiṫeantar clann Dé, agus clann an díaḃail: giḋ bé naċ leanann do nfíréuntaċd ní ó Ḋía atá sé, ná an tí naċ dtaḃair gráḋ ḋá ḋearḃraṫair.


An tí do ní peacaḋ, as ón díaḃal atá sé; óir atá an díaḃal ag déunaṁ peacuiġ ó ṫosaċ. As ċuige so do foillsiġeaḋ Mac Dé, ionnus go sgaóilfeaḋ sé oibreaċa an díaḃail.


Cía ḃeireas buáiḋ ar a tsáoġal, aċd an tí ċreideas gur ab é Iósa Mac Dé?


Agus do ġáḃ fearg an dragún ris an mnaói, agus do imṫiġ sé do ḋéunaṁ coguiḋ ris an gcuid eile dá síol, ċoiṁéudas aiṫeanta Dé, agus aga ḃfuil fíaḋnuise Iósa Críosd.


Agus tugaḋ ḋó cogaḋ ḋéunaṁ ris na náoṁuiḃ, agus buáiḋ do ḃreiṫ orrṫa: agus tugaḋ cúṁaċda ḋó ós cionn gaċ uile ṫréiḃe, agus ṫeanguiḋ, agus ċiniḋ.


Ná bíoḋ eagla éinneiṫe ḋá ḃfuileónguiḋ tú ort: féuċ, teigeuṁuiḋ go dteilgfe an díaḃal cuid aguiḃ a bpríosún, ċum ḃur ndearḃṫa; agus biáiḋ siḃ dá ḃur mbuáiḋreaḋ deiċ lá: bí díleas go bás, agus do ḃéursa ḋuit coróin na beaṫa.


Agus do teilgeaḋ an díaḃal do ṁeall íad a loċ teineaḋ agus ruiḃe, mar a ḃfuil an beaṫaċ agus an fáiḋ fallsa, agus béid síad dá bpianaḋ do ló agus doiḋċe go sáoġal na sáoġal.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ