9 Eiriġ a nois gus an tréad, agus taḃair ċugamsa as sin ḋá ṁionnán maiṫe óna gaḃruiḃ; agus do ḋéana misi íad na mbíaḋ ṡóḃlasta dod aṫair, aṁuil as ionṁuin leis:
Agus béuraiḋ tusa é ċum haṫar, ċor go níosuiḋ sé, agus go ṁbeinneoċuiḋ ṫú suil do ġeaḃus sé bás.
Agus do imṫiġ seision, agus tug leis ċum a ṁaṫar iad: agus do rinne a ṁaṫair bíaḋ sóḃlasta, aṁuil dob ionṁuin le na aṫair.
Agus deúna bíaḋ sóḃlasda ḋaṁ don tsórt as ionṁuin Leam, agus taḃair ċugam é go niṫinn é, ionnus go mbeinneóċaḋ manam ṫu suil do ġeaḃuinn bas.
A nois uime sin, a ṁic, éist rem ġlórsa, do réir an neiṫe aiṫéonus mé ḋíot.
¶ Agus a dúḃairt Manoah re aingeal an TIĠEARNA, Guiḋim ṫú, fan aguinn, nó go ndeasuiġeam meannán ḋuit.
Agus do ġlac Iesse assal fá úalaċ aráin, agus buidéul fíona, agus meannán, agus do ċuir le na ṁac Dáiḃi íad ċum Sauil.