Agus do ḟoillsiġ an TIĠEARNA é féin do Abram agus a duḃairt, Is dod ṡiolsa do ḃeara mean duṫaiḋsi: agus ann sin do rinne sé altóir don TIĠEARNA, noċ do ṫaisbein é féin dó.
Agus a duḃairt an searḃfoġantuiġ ris, Do bféidir naċ bíaḋ fonn ar an mnáoi misi leanṁuin don tírsi: an ccaiṫfiḋ mé do ṁac do ḃreiṫ a rís don tír as a ttáinic tusa?
Ann sin a duḃairt a aṫair, agus a ṁaṫair ris, A né naċ ḃfuil bean ar biṫ a measg inġean do ḋearḃráiṫreaċ, nó a measc mo ḋaóinesi uile, ás a raċṫá do ṫaḃairt mná do na Ṗilistiniḃ neiṁṫimċillġeárrṫa? Agus a duḃairt Samson re na aṫair, Faġ ḋaṁ í; óir atá sí sgíaṁaċ ann mo ṡúiliḃ.