9 Go ttugaḋ sé ḋaṁ uáiṁ Ṁaċpelah, noċ atá aige, atá a ndeireaḋ a ṁaċaire; ar iomlán a nairgid as fíu é do ḃéura se ḋaṁ é, mar ṡeilḃ áite aḋlaice eadruiḃsi.
Agus do ḃí Eṗron na ċoṁnuiḋe a measg ċloinne Hét: agus do ḟreaguir Eṗron an Hititeaċ Abraham a neisdeaċd ċloinne Héṫ, eaḋon gaċ áoin dá ndeaċuiḋ a steaċ a ngeataḋuiḃ a ċaiṫreaċ, dá ráḋ.
¶ Agus do ċuir cúram orra, agus a duḃairt ríu, Atáimsi a nam mo ċruinniġṫe ċum mo ḋaóine, aḋlaiciḋ mé a ḃfoċair maiṫreaċ, ann sa nuaṁuiġ atá a maġ Eṗron an Hititeáċ,
Oír do rugadur a ċlann leó é go tIr Ċánaain, agus do Ṁaċpeláh, noċ do ċeannuiġ Abraham, maille ris an maċaire mar ṡeilḃ ċum áite aḋluicṫe, ó Eṗron an Hititeaċ as coinne Ṁamre.
Ann sin a duḃairt Dáiḃi reOrnan, Deónuiḋ ḋaṁsa a naítsi a nurláir búailte, go ndéarna mé altóir ann don TIĠEARNA: do ḃeára tú ḋamn é ar a lánluáċ: ċor go ccuinneoċtar an ṗláiġ ón bpobal.
Agus a duḃairt Dáiḃi ríġ ré Hornan, Ní heaḋ; aċd go deiṁin ceinneaċa mé é air a lánlúaċ: oír ni ġlacfa mé an ní is leatsa don TIĠEARNA, agus ní oifráilfe mé ioḋbuirt loisge gan ċostús.