Agus a duḃradar gaċ áon ré ċéile, Gluáisiḋ, déunam bríciḋ, agus loisciom go hiomlan iad. Agus is bríce do ḃí aca mar ċloiċ, agus pic ṫalṁuiġe mar ṁoirtéar.
Agus tugadar ar a naṫair fíon dól a noiḋċesin: agus do ċúaiḋ an ḃean buḋ sine a steaċ, agus do lúiġ le na haṫair; agus níor ṁoṫuiġ se a nuáir do luiġ, nó a nuáir do éiriġ si,
A Ṁaiġisdir, do sgríoḃ Máoisi ḋuinn, Dá ḃfaġaḋ dearḃráṫair ḋuine ar biṫ bás, agus do ḃfúigfeaḋ sé a ḃean, agus naċ ḃfuigfeaḋ sé clann, a ḋearḃráṫair do ġaḃáíl a ṁná súd ċuige, do ṫógḃáíl sleaċda ḋá ḋearḃráṫair.
Aċd taḃruiḋ ḃur naire ḋíḃ féin, deagla go mbíaḋ siḃ tromċroiḋ ṫeaċ úair ar biṫ í ċráos, agus ó ṁeisge, agus ó roċúramuiḃ na beaṫasa, agus go dtioċfaḋ an lá úd go hobann oraiḃ.