10 Agus do ráiḋ seision, Go deiṁin fillfiḋ mé ċugad do réir aimsire na beaṫa; agus, féuċ, Sárah do ḃean biáiḋ mac aice. Agus do ċúaluiḋ Sárah sin a ndorus an ṗubail, do ḃí air a ċul.
Agus a duḃairt Dia, Béuruiḋ do ḃean Sárah mac dá ríriḃ ḋuit; agus ġoirfe tú Isaac dainm ḋe, agus daingneoċaiḋ misi mo ċunnraḋ ris na ċunnraḋ ṡíorruiḋe, agus ré na ṡíol na ḋiáiġ.
Aċd a duḃairt an taingeal ris, Ná bíoḋ eagla ort, a Ṡaċarías: óir do héisdeaḋ húrnuiġe; agus béaruiḋ do ḃean Elisábet mac ḋuit, agus do ḃéara tú Eóin mar ainm air.