Aċd a duḃairt Abram ré Sárai, Féuċ, ata do ċailín ad láiṁ féin; déuna ría mar do ċiṫear ḋuit: agus a nuáir do ṁasluiġ Sárai í, do ṫeiṫ sí as a fiaġnuisi.
Agus a duḃairt sé, A Hágar, a ċailín Ṡárai, cia as a ttáinig tú? agus cáit a ttéid tú? Agus a duḃairt sísi, Atáim ag leiṫeaṁ ó raḋarc mo ṁaiġistreás Sárai.