Agus a nuair do ċúaluiḋ Abram go raiḃ a ḋearḃraṫair gaḃṫa na ṗriosúnaċ, do árṁuiġ se a ṡerḃísiġ soiġdiurṫa rugaḋ ann a ṫiġ féin, trí ċéud agus oċd ḃfir ḋéug, agus do ṫóruiġ iadsan go Dan.
Cia ṫóg súas an fíréan ó noirṫear? do ġoir ċum a ċoise é, ṫug na cineaḋaċa dá laṫair, agus ṫug air ríaġlaḋ ós cionn ríġṫe? ṫug sé íad aṁuil luáiṫreaḋ ḋa ċloiḋeaṁ, agus mar ċonnlaċ teilgṫe, ḋa ḃoġa.
Agus dfiafruiġ Dáiḃi don TIĠEARNA, ġa ráḋ, A ndéana mé tóruiġeaċd ar a tslúaġ so? an mbéara mé orra? agus do ḟreagair seision é, Lean íad: óir béara tú go deiṁin orra, agus gan ċunntaḃairt beanfa tú an tiomlán díoḃ.