Oír is aiṫniḋ ḋaṁsa é, go ttiuḃra aiṫne ḋá ċloinn, agus dá ṫeaġlaċ na ḋiaiġ, agus coiṁédfuid sliġe an TIĠEARNA do ḋéunaṁ ceirt agus breiṫeaṁnuis; ionnus go ttiuḃra an TIĠEARNA air Abraham an ní sin do laḃair dá ṫaoḃ.
Agus do ḃeannuiġ an TIĠEARNA mo ṁaiġistir go mór; agus do ḟás sé mór; agus tug sé ḋó tréuda, agus airġeaḋa, agus ór agus airgead, agus seirḃísiġ fear, agus seirḃísiġ ban, agus cáṁuill agus asail.
Naċ déuna tú doċur ḋuinne, marnar beanamairne riotsa, agus mar naċ deanmar enní ort aċ maiṫ, agus gur ċuireamar uáinn ṫu go síoṫċanta: anois as tusa neaċ beannaiġe an TIĠEARNA.
Agus do ḃéura mé ar do ṡíol foirlíonaḋ mar réulta a naiéir, agus do ḃéura mé dot ṡíol na tíorṫaso uile; agus ann do ṡíol béid uile ċiniḋeaċa na talṁan beannuiġe;
Go ndéana puibleaċa seirḃís duit, agus go nuṁluiġe ciniḋeaċa síos duit; bi ad ṫiġearna ós cionn do ḋearḃráiṫreaċ, agus uṁluidís mic do ṁaṫar ḋuit: go má malluiġe gaċ áon ṁailleóċus tú, agus go ma beannuiġe an té ḃeinneóċus tú.
Agus biáiḋ do ṡíol mar ġaineaṁ na talṁan; agus leiṫneaċuiḋ tú amaċ síar agus soir, buḋ ṫuaiḋ agus buḋ ḋeas; agus buḋ ionnad sa, agus ann do ṡíol ḃéid muinntir na talṁan uile beannuiġe.
Oir as beag do ḃí agad suil ṫáinig misi ċugad, agus a nois tangadur ċum ḃeiṫ iomadaṁail; agus do ḃeannuiġ an TIĠEARNA ṫú ó ṫáinig misi ċugad: agus a nois cá huáir ḋéunas mé solaṫar do mo ṫiġ féin mar an gcéadna?
Agus tárla ó nuáir fá ndéarna sé feiṫṁeóir ḋe na ṫiġ, agus ós cionn a raiḃ aige, gur ḃeannuiġ Día tiġ a Négiptiġ ar son Ioseṗ; agus do ḃí beannuġaḋ an TIĠEARNA air a raiḃ aige a stiġ, agus amuiġ.
Do ċrap sé, do luiḋ sé síos mar leoṁan, agus mar leoṁan mór: cía ċorróċus súas e? Is beannuiġe an té ḃeannoċus ṫusa, agus is malluiġe an té ṁailleoċus ṫú.
Agus freagóruiḋ an Rí agus a déara sé ríu, A deirim riḃ go fírinneaċ, An feaḋ do rinneaḃair é don duine is luġa do na dearḃráiṫreaċaiḃsi agumsa, go ndearnaḃair ḋaṁsa é.
Ann sin do ḃéara seisean freagra orrṫa, ag ráḋ, A deirim riḃ go firinneaċ, An ṁéid naċ dearnaḃair é déinneaċ do ṁuinntir roiḃigsi, naċ ndearnaḃair ḋaṁsa é.
Agus do ġlac sé coṁarṫa an timċillġearrṫa, séula fíréantaċda an ċreidiṁ do ḃí aige an sa neaṁṫimċeallġearraḋ: ionnus go mbeiṫ sé na aṫair ag gaċ áon do ċreidfeaḋ san neaṁṫimċillġearraḋ; do ċum go measfuiḋe fíréantaċd ḋóiḃsean mar an gcéudna:
Máseaḋ is Dáḃraham agus dá ṡíol tugaḋ na geallaṁnaċa. Ní abair sé, Agus do na síoltuiḃ, mar do ḃíaḋ sé ag laḃairt ar ṁórán; aċd mar do laiḃeóraḋ sé ar áon ag ráḋ, Agus dod ṡiolsa, agar ab é Críosd é.
Oír ar na ḟaicsin roiṁe don sgriobtúir, go sáorfaḋ Día na cineaḋaċa tré ċreideaṁ, do ṡoisgéil sé roiṁe láiṁ Dábraham, ag ráḋ, Biáiḋ na huile ċineaḋaċa ar na mbeannuġaḋ ionnadsa.
Mar naċ ḃfuil Gréugaċ agus Iúduiġe, timċillġearraḋ agus neaṁṫimċillġearraḋ, duine barbarṫa, agus Scitían, dáor agus sáor: aċd Críosd na uile agus ann sna huiliḃ.
Tar a éise sin do ḟéuċ mé, agus, féuċ, buiḋean mór, nár ḃéidir déinneaċ áireaṁ, do gaċ uile ċineaḋ, agus ṫreiḃ, agus ṗubail, agus ṫeanguiḋ, na seasaṁ a ḃfiaḋnuise na caṫaóireaċ, agus a ḃfiaḋnuise a Nuáin, umá raḃadar róbuiḋe fada gleiġeala, agus pailm ann a laṁuiḃ;