3 Agus a duḃradar gaċ áon ré ċéile, Gluáisiḋ, déunam bríciḋ, agus loisciom go hiomlan iad. Agus is bríce do ḃí aca mar ċloiċ, agus pic ṫalṁuiġe mar ṁoirtéar.
Agus a duḃradar, Gluáisiḋ, déunam caṫair ḋuinn féin, agus tor a roiṫeaċuiḋ a ḃárr go neaṁ; agus déunam ainm ḋuinn féin, deagla go spréiġfiġ sinn ar feaḋ na talṁan go huiliḋe.
Agus do ḃí gleann Siddim lán do lóguiḃ pice talṁuiḋe; agus do ṫeiṫriġ Sodom agus Gomorrah, agus do ṫuiteadur ionta sin; agus an ṁéid do ṁair do ṫeiṫeadar fán tsliáḃ.
Agus ṫug sé amaċ na daóíne do ḃí san ccaṫruiġ sin, agus do ċuir sé íad fá ṫuiriosguiḃ, agus fa ḃracaḋuiḃ íaruinn, agus fa ṫúaġuiḃ íaruinn, agus ṫug orra dul a sórn áiṫċe na mbríceaḋ: agus mar so do rinne sé ré caiṫreaċaíḃ ċloinne Ammon uile. Mar sin dfill Dáiḃi agus an pobal uile go Hierusalem.
Agus do rinneadur a mbeaṫa searḃ lé daoirsi ċruaiḋ, a moirtéul, agus a mbríce, agus ann a nuile ṡórt serḃíse annsa maċaire: a nuile ṡerḃís, ann a ttugadar orra foġnaṁ, do ḃí si maille ré díḃfeirg.
Agus a nuáir ḟéad sí a ċeilt ní buḋ faide, do rinne sí coṁra buigḃinne, agus do ċuir dóbáil laṫuiġe agus pic uirre, agus do ċuir an leanaṁ innte; agus do ċuir annsa tsoiliostar ar ḃrúaċ na haḃann é.
Agus anois tiomain: inneosa mé ḋuit cioḋ do ḋéan rem ḟíneaṁuin: bainfiḋ mé a fál uáiṫe, agus íostar súas í, agus brisfe mé síos a balla, agus sailteorṫar uirre:
Súd ċuige, siḃ a nois a ḋream a deir, Raċam a niúġ nó a máraċ ḋá saṁail so do ċaṫruiġ, agus do ḋéunam coṁnuiġe innte feaḋ blíaḋna, agus bíam ag reíc agus ag ceannaċ, agus ag faġáil eudála: