Oir má ḃíonn tú a nois ad ṫoċd go huiliḋ, annsin tiucfaiḋ fúasclaḋ agus sáoraḋ air na Iúduiġiḃ as áit oile; aċt scriosfuiġṫear ṫusa agus tiġ haṫar: agus cía agá ḃfuil a ḟios naċ fá na leiṫéid so daimsir ṫáinic tú ċum na rioġaċda?
Do ḃríġ go dtáinic sé go garr don ḃás ar son oibre Ċríosd, agus nár ċuir suim ann a anam, ionnus go gcoiṁlíonfaḋ sé a nuireasḃaiḋ do ḃí oramsa a dtáoḃ ḃur seirḃísse.
Oír smuáiniġ riḃ féin ar an tí úd do ḟulaing a ṡaṁuil sin do ċaint do ċurn a aguiḋ féin ó ṗeacaċuiḃ, deagla ḋul a dtuirse agus a nanḃfainne ḋiḃ ann ḃur ninntinniḃ.