Agus a duḃairt Harbona, áon do na seomradóiriġiḃ a ḃfiaġnuisi an ríġ, Féuċ fós, an ċroċ do ċáogad cuḃad ar áirde, noċ do rinne Háman do Ṁordecai, noċ do laḃair go maiṫ ar son an ríġ, atá sí na seasaṁ a ttiġ Háman. Annsin a duḃairt an ríġ, Croċuiḋ é féin uirre.
¶ Ná malluiġ an ríġ, ní heaḋ ná déana ann hinntin; agus ná málluiġ an saiḋḃir ann do ṡeomra leapṫa: óir iomċóruiġ éun a naiéir do ġlór, agus an ní ar a ḃfuilid sciaṫáin inneosuiḋ sé an ċúis.