Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Daniel 12:10 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

10 Glanfuiġear mórán, agus do ḋéantar geal, agus deirḃeoċṫar íad; aċt do ḋéanuid na droċḋaoine go holc: agus ní ṫuicfid áon do na ciontaċaiḃ; aċt tuicfid na heagnuiḋe.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Daniel 12:10
37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Cía atá críonna, agus ḃeirios na neiṫeso dá aire, agus tuigfiḋ siad cinéul gráḋaċ an TIĠEARNA.


Glansa le hisóip mé, agus bíad glan: niġ mé, agus buḋ gile mé ná sneaċda.


Eístfiḋ an duine críonna, agus méideoċuiḋ sé foġluim; agus tiucfa duine tuicsionaċ ċum coṁairleaċ críonna:


Tigiḋ anois, agus déanum réusún re ċéile: a deir an TIĠEARNA: mátá go ḃfuilid ḃur bpeacaiḋe aṁuil scáirléad, béiḋ síad coiṁġeal ré sneaċda; mátá go ḃfuilid dearg mar ċrimson, béiḋ síad aṁuil olann.


Annsin croiṫfiḋ mé uisge glan oruiḃ, agus beiṫí glan: ó ḃur nuile ṡalċar, agus ó ḃur nuile ioḋaluiḃ, sgagfa mé siḃ.


Aċt ní leiġeostar a áite lábáin sin agus a áite uisgeaṁla; do ḃéarṫar do ḋéanaṁ ṡalainn íad.


Agus múinfiḋ an luċt atá tuigsionaċ a measc na ndaóine mórán: giḋeaḋ tuitfid síad leis an ccloiḋeaṁ, agus leis an lasair, lé daóirsine, agus le millteaċus, mórán do láeṫiḃ.


Agus tuitfiḋ cuid don druing ṫuigsionaiġ, dá ndearḃaḋ, dá nglanaḋ, agus dá ndéanaṁ geal, eaḋon go haimsir an deiriḋ: do ḃríġ go ḃfuil sin fós ċum aimsire cinte.


Agus déallroċuid an drong ṫeagasgas aṁuil loinnir na spéire; agus an drong iompoiġios mórán ċum fíréantaċda aṁuil na réulta go sáoġal na sáoġal.


Cía is críonna, agus tuigfe sé na neiṫese? glic, agus aiṫeona sé íad? óir is díreaċ sliġṫe an TIĠEARNA, agus siuḃoluid na fíréin ionta: aċt tuitfid na ciontuiġ ionta.


Agus do ḃéara mé an treas cuid ṫríd an tteine, agus aṫġlanfa mé íad mar aṫġlantar an tairgiod, agus dearḃoċa mé íad mar ḋearḃṫar an tór: goirfid siad ar mainm, agus éistfiḋ mé riú: déara mé, Is íadsa mo ṗobal; a déaruid síadsan, Isé an TIĠEARNA mo Ḋía.


Agus suiġfiḋ sé aṁuil ceárd agus glantóir airgid: agus glanfa sé mic Léḃi, agus sciúrta sé íad aṁuil agus airgiod, ċor go nofráluid don TIĠEARNA ofráil a ḃfíréantaċd.


Agus a duḃairt sé ríu, Is dáoiḃsi a tugaḋ éolus ar ṡeicréid ríoġaċda Dé: aċd ris an dréim atá leiṫ a muiġ, deirṫear gaċ éinní a ccosaṁlaċduiḃ.


Agus a duḃairt seision riu, O a ḋaoine amadánaċ agus mallċroiḋṫeaċ ċum creidṁe dá gaċ éinni dar laḃradar na fáiġe!


Ar a naḋḃarsin a duḃairt Pioláid ris, Má seaḋ an rí ṫú? Do ḟreaguir Iósa, A deir tusa gur rí mé. Is ċuige so rugaḋ mé, agus is ċuige ṫáinig mé ar a tsáoġal, ionnus go ndéanuinn fínné don ḟírinne. Gaċ uile ḋuine atá ar ṫáoḃ na fírinne éisdiḋ sé mo ġuṫsa.


Giḋ bé neaċ lé nab áill ṫoilsean do ḋéunaṁ, aiṫéonaiḋ sé a dtimċeall an teaguisg, más ó Ḋía atá sé, nó an uáim féin laḃruimsi.


Giḋ bé atá ó Ḋía, éisdiḋ sé briaṫra Dé: is uime naċ éisdtisi, ar son naċ ó Ḋía siḃ.


Agus mar so do ḃí cuid agaiḃse: aċd atá siḃ ar ḃur nionnlaḋ, aċd atá siḃ ar ḃur náoṁaḋ, aċd atá siḃ ar ḃur sáoraḋ a nainm an Tiġearna Iósa, agus tré Spioraid ar Ndéinne.


Uime sin a ḋearḃráiṫre gráḋaċa, ar ḃfaġáil na ngeallaṁnaċsa ḋúinn, glanum sinn féin ó uile ṡalċar na féola agus na spioruide, ag críoċnuġaḋ náoṁṫaċda a neagla Dé.


Tug é féin air ar son, ċum ar bfúasgalta ó gaċ uile ṗeacaḋ, agus ċum ar nglanta ionnus go mbeimís ar pobal geanaṁuil aige féín, ag leanṁuin go dúṫraċdaċ do ḋeaġoíbriġiḃ.


Oír do ḃádarson dár smaċduġaḋne beagan láeṫe réir a dtola féin; aċd ċum ar leasa eision, ionnus go nglacfamaóis a náoṁṫaċd san.


O rinneaḃair ḃur nanmanna glan a núṁlaċd na fírinne trés an Spiorad ċum gráḋa bráiṫreaṁuil gan ḟallás, bíoḋ gráḋ díoġraiseaċ aguiḃ ḋá ċéile ó ċróiḋe ġlan:


Ionnus go ḃfuiġṫiġ dearḃaḋ ḃur gcreidiṁ, is rouáisle na ór ṫéid air neiṁní, bíoḋ go ndearḃṫar é lé teine, na ṁolaḋ agus na onóir agus na ġlóir an tan ḟoillseóċas Iósa Críosd é féin:


Aċd atá a ḟios aguinn go dtáinic Mac Dé, agus go dtúg sé tuigse ḋúinn, ris an Día ḟíre daiṫniuġaḋ, agus atamuid sa Día ḟíre sin, ann a Ṁac Iósa Críosd. A sé so an fír-Ḋía, agus an ḃeaṫa ṁarṫannaċ.


Agus do ṁasluiġeadar Día neiṁe tré iomad a ndoilġeasa agus a neasgoideaḋ, agus ní ḋearnadar aiṫriġe ar son a noibreaċa.


Agus do leanadar slóiġ neiṁe é air éaċuiḃ bána, ar na néuduġaḋ do líneudaċ toġṫa, gléiġeal glan.


Agus tugaḋ ḋi í féin do éuduġaḋ do línéudaċ toġṫa, glan deallruiġeaċ: óir a sé is línéudaċ toġṫa ann fíréuntaċd na náoṁ.


An tí do ní éugcóir, déunaḋ eugcóir do ġnáṫ: agus an tí atá neaṁġlan, bíoḋ neaṁġlan do ġnáṫ: agus bíoḋ an firéun, firéunta do ġnáṫ: agus bíoḋ an náoṁ, naoṁṫa do ġnáṫ.


Do ḃeirim do ċóṁairle ḋuit ór a ċeannaċ uáimse do dearḃaḋ a dteine, ionnus go mbeiṫeá saiḋḃir; agus éuduiġe geala, ċum a gcur iomad, ionnas naċ buḋ léir gráineaṁlaċd do lomnoċduiġe; agus ung do ṡúile ré foḃairt na súl, ionnus go maḋ lér ḋuit.


Mar a deir seanḟocal na nársanta, Ṫig an tolc ón droċḋuine: aċd ní ḃeanfa mo láṁsa riotsa.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ