Tɔ̀ soo tsuru, ye sa taama ŋunun dòònuùn, ŋà, mun nà ye sèè jà kɔn yeu. Tà doùn, ye taama nà dzibe cɛyn, mòò to fa dzi tɔ̀ taamadzibeè bo ye ɲan waa.
Tà doùn, e maà cìi dɛ ! Ye e taa to, ci è bè tàrà fɔ jii zhiigi feèn ko bwèè sa, kudɛyn, mun na ye mòò sɔ̀n sɔ̀nkɔɔn sapɛ latsia fɔ mun bèe jaayu boò waatsia sɔn ɲan.
Nìi ɲe, neema reè, ɲe ko ye jaa kpɛ̀yn fɔun e si ra waatsi dɛɛnin doùn, ŋà dùsùkuan ɲàn, mùn ni esire. Ɲe goò sapɛ ko e kuru fau ɲe yè bà ni ye jà kɔn, kàtsu tɔ̀ kuru na ni ɲe ra fɔ è bè geren.
À nà è jaa ra jaayuà sapɛ tsɛ. San fa bà ni dɛ, shìgoo fa bà ni dɛ, gɛyn vu fa bà ni dɛ, ɲìnìnbe to fa bà ni dɛ, kàtsu goo jɔna reè sapɛ gereun.»