3 ସେତି ଜୁଇଲକାର୍ ଆତ୍ ଶୁକିରିଲି, ତାକେ ଯୀଶୁ କଇଲା, “ଆସ୍, ସ୍ବୁଲକାର୍ ମ୍ଜାଇ ଟିଆ ଅଉ।”
3 ଜିସୁ ଆତ୍ ସୁକି ରିଲା ମାନାୟ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଆଉ ମଃଜାୟ୍ ଟିଆ ଅଃଉ ।”
ଆରେକ୍ ଦ୍କା, ସେ ବିତ୍ରେ ଗଟେଲକ୍ ରିଲା, ତାର୍ ଗଟେକ୍ ଆତ୍ ଶୁକି ଜାଇରିଲି। ଆରେକ୍, ଫାରୂଶୀମ୍ନ୍ ଯୀଶୁର୍ ବିରୁଦେ ଦସ୍ ଦେର୍ତାର୍ ଲାଗି ଯୀଶୁକେ ହ୍ଚାର୍ଲାଇ, ବିଶାଉଣିଦିନ୍ ବ୍ଲ୍ କ୍ର୍ତାର୍ କାଇରି ନିୟମ୍?
ଆରେକ୍, ଯୀଶୁ ତାକେ ବିଶାଉଣିଦିନ୍ ବ୍ଲ୍ କ୍ରେଦ୍ କି ନାଇବ୍ଲି, ଇରି ଦ୍କୁକେ ସେମ୍ନ୍ ତାକେ ଦ୍କ୍ତି ରିଲାଇ, ଜ୍ନ୍କ୍ରି ଫାରୂଶୀମ୍ନ୍ ଯୀଶୁର୍ ବିରୁଦେ ବୁଲ୍ ଦ୍ରୁ ହାର୍ତି।
ଆରେକ୍, ଯୀଶୁ ସେମ୍ନ୍କେ ହ୍ଚାର୍ଲା, “ବିଶାଉଣିଦିନ୍ କାଇରି କ୍ର୍ତା ବିଦି? ବ୍ଲ୍ କ୍ରୁମା କି କ୍ରାପ୍ କ୍ରୁମା? ଜୀବନ୍ ଉଦାର୍ କ୍ରୁମା କି ଜୀବନ୍ ଆରାମା?” ମ୍ତର୍ ସେମନ୍ ଚୁପ୍ଅଇ ରିଲାଇ।
ମ୍ତର୍ ଯୀଶୁ ସେମ୍ନ୍କାର୍ ମ୍ନାର୍ କ୍ତା ଜାନ୍ଲା, ଆର୍ ଜୁଇଲକାର୍ ଆତ୍ ଶୁକି ଜାଇରିଲି ତାକେ କଇଲା, “ଆସିକ୍ରି ସ୍ବ୍କାର୍ ମ୍ଜାଇ ଟିଆ ଅଉ” ସେ ମାନାଇ ଉଟି ଜାଇକ୍ରି ସେତି ଟିଆଅଇଲା।
ଦିନ୍ବ୍ଳ୍ ଉଜାଳ୍ ରେମ୍ ରେମ୍ ହ୍କା ମର୍ ହ୍ଟାଇରିଲା ଉବାର୍ କାମ୍କ୍ର୍ତା ଦ୍ର୍କାର୍। କାଇତାକ୍ ରାତି ଅଇ ଆସୁଲି ସେଡେବ୍ଳ୍ କେ କାମ୍ କ୍ରୁନାହାର୍ତି।
ସେତାର୍ଗିନେ ଏ ଲାଡାର୍ ବାଇମ୍ନ୍ ଅଟୁଆ ଅଇକ୍ରି ଜାଗ୍ରତ୍ ରିଆ, ସ୍ବୁବ୍ଳ୍ ମାପ୍ରୁର୍ କାମେ ସେ ଲାଗିରିଆ। କାଇତାକ୍ ତୁମିମ୍ନ୍ ଜାଣା ଯେ ମାପ୍ରୁର୍ ଗିନେ ତୁମି କ୍ଲାକାମ୍ ବେକାରେ ନଇ।
ସେତାର୍ଗିନେ ବ୍ଲ୍କାମ୍ କ୍ରୁକେ ହୁଣ୍ତାନାଇ, କାଇତାକ୍ ହୁଣ୍ତି ନ୍କେଲେକ୍ ଟିକ୍ ସମୟେ ଅମିମ୍ନ୍ ହ୍ଳ୍ କାଟୁମା।
ଆରେକ୍ ବେସି ବିଶ୍ବାସି ବାଇମ୍ନ୍ ମୁଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ସେବାର୍ ଗିନେ ଜ୍ଇଲେ ଗ୍ଲା କ୍ତାର୍ ଲାଗି ମାପ୍ରୁର୍ ଉହ୍ରେ ବର୍ସା କ୍ରି, ନ୍ଡିର୍ତେ ଇଶ୍ଵରାର୍ ବାକ୍ୟ ପର୍ଚାର୍ କ୍ରୁକେ ବେସି ମ୍ନ୍କ୍ରି ସାସ୍ ଅଇଆତ୍ତି।
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନିଜାର୍ ଗ୍ଗାଳେ ରିଲାବ୍ଳ୍ କ୍ଷ୍ଟ ହାଇଲା, ତ୍ବେ ତାର୍ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ଚିନ୍ତା ରିଲି, ତାର୍ ଦ୍ବାରା ତୁମି ନିଜ୍କେ ଶ୍କ୍ତି ହାଉଆ, ଜୁଇ ଲକ୍ ଯିଶୁକେ ହାଇଲାର୍ ଲାଗି ନିଜାର୍ ଗ୍ଗାଳେ କ୍ଷ୍ଟ ବଗୁଲା, ସେ ପାପ୍ କ୍ର୍ତାର୍ ବ୍ନ୍ଦ୍ କ୍ରିଆଚେ