11 “ମୁଇ ତକେ କ୍ମ୍ଲେ, ଉଟ୍, ନିଜାର୍ ଟାଟିଦ୍ରି ତର୍ ଗ୍ରେ ବାରିଯା।”
11 “ମୁଁୟ୍ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଉଟ୍ ତର୍ କଃଟ୍ ବୟ୍ ଗଃରେ ଜାଆ !”
ସେତାର୍ଗିନେ ଯୀଶୁ ତାର୍ ମ୍ନେ ଜୀବନ୍ ଦୁକାଇ ଆତ୍ ଲାମାଇ କ୍ରି ତାକେ ଚୁଇଲା ଆର୍ କଇଲା, “ମୁଇ ମ୍ନ୍କ୍ରୁଲେ। ତୁଇ ବଲ୍ଅଉ!”
ମ୍ତର୍ ଜ୍ଗତାର୍ ପାପ୍ କେମା କ୍ରୁକେ ମାନାଇ ହିଲାର୍ ଅଦିକାର୍ ଆଚେ। ଯେ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ତୁମିମ୍ନ୍ ଜାଣୁହାରାସ୍,” ଇତାର୍ଗିନେ ଯୀଶୁ ନିର୍କୁଳୀ ରଗିକେ କଇଲା,
ସେଡେବ୍ଳ୍ ସେ ଉଟିକ୍ରି ସେମାଡେ ଟାଟିଦ୍ରି ସ୍ବ୍କାର୍ ମୁଏ ବାରାଇଗ୍ଲା। ସେତିରିଲା ସ୍ବୁଲକ୍ ଇରି ଦ୍କିକ୍ରି କାବାଅଇ ଇଶ୍ୱର୍ ମଇମା କୀର୍ତନ୍ କ୍ରୁ କ୍ରୁ କଇଲାଇ, “ଅମିମ୍ନ୍ କ୍ବେହେଁ ଅନ୍କାର୍ ଦ୍କି ନ୍ରିଲୁ।”
ଇଶ୍ଵରାର୍ ଆତ୍ମା ଜୀବନ୍ ଦ୍ଇଦ୍, ମ୍ତର୍ ମାନାଇ ହିଲାର୍ ଶ୍କ୍ତି କାଇରି କ୍ରୁନାହାରେ। ସେ ଜୀବନ୍ ଦେତା ଆତ୍ମାକେ ତୁମିମ୍ନ୍ ଜାଣୁହାରାସ୍ ସେତାର୍ଗିନେ ମୁଇ ଇ ସ୍ବୁକ୍ତା କ୍ମ୍ଲେ।