21 କାଇତାକ୍ ଜୁଇତି ତୁମାର୍ ଦ୍ନ୍ ର୍ଇଦ୍, ସେତି ହ୍କା ତୁମାର୍ ମ୍ନ୍ ର୍ଇଦ୍।”
21 କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ତି ତୁମାର୍ ଦଃନ୍, ସେତି ତୁମାର୍ ମଃନ୍ ।”
ତୁମିମ୍ନ୍ ବିସ୍ ରିଲା ସାହାର୍ ହିଲାହର୍, ତୁମିମ୍ନ୍ କ୍ରାପ୍ ଅଇ କ୍ନ୍କ୍ରି ବ୍ଲ୍କ୍ତା କ୍ମ୍ହାରାସ୍? କାଇତାକ୍ ମନ୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଇରି ବର୍ତି ରେଇଦ୍ ହାଇରି ଟଣ୍ତ୍ ବାଟ୍ ବାର୍ ଅଇଦ୍।
“ଆକି ଗ୍ଗାଳାର୍ ଗିନେ କୁପି ହର୍। ତ୍ବେ ତୁମାର୍ ଆକି ଯ୍ଦି ନିର୍ମୁଳ୍ ର୍ଇଦ୍, ତ୍ବେ ତୁମାର୍ ସ୍ବୁ ଗ୍ଗାଳ୍ ଉଜାଳ୍ ଅଇଦ୍।
କାଇତାକ୍ ଜୁଇତି ତୁମାର୍ ଦ୍ନ୍ ର୍ଇଦ୍, ସେତି ହ୍କା ତୁମାର୍ ମ୍ନ୍ ର୍ଇଦ୍।
ଇଶ୍ଵରାର୍ କାମେ ତୁମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ ବାଗ୍ ନାଇ କି ଅଦିକାର୍ ନାଇ, କାଇତାକ୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଆଗେ ତୁମାର୍ ମ୍ନ୍ ବାବ୍ନା ବ୍ଲ୍ନାଇ।
ଆରେକ୍ ଅମିମ୍ନ୍ ଡିସ୍ତା ବିଷୟ୍କେ ନ୍ଚାହିଁ, ନ୍ଡିସ୍ତା ବିଷୟ୍କେ ଚାହୁଁଲୁ, କାଇତାକ୍ ଡିସ୍ତା ବିଷୟ୍ ଚ୍ନେକାର୍ ହାଇଁ, ମ୍ତର୍ ନ୍ଡିସ୍ତା ବିଷୟ୍ ସ୍ବୁବ୍ଳାର୍ ହାଇଁ।
ମୁଇ ପାଉଲ୍ ଇରି ମୁଇ ମର୍ ନିଜାର୍ ଆତେ ଲେକୁଲେ। ମୁଇ ତାର୍ ରୁଣ୍ ସୁଜିନ୍, ତୁଇ ସେରି ଜାଣି ଆଚ୍ସି ଯେ, ଯଦି ମୁଇ ତକେ ସାଇଜ କ୍ରି ନ୍ରିଲେକ୍, ତୁଇ ତର୍ଗିନେ ନ୍ଉଆ ଜୀବନ୍ ନ୍ହାଇଲିସ୍ ହ୍ଣି, ତ୍ବେ ତୁଇ ତର୍ ନିଜାର୍ ଜୀବନ୍କେ ମର୍ଲ୍ଗେ ରୁଣି ଆଚ୍ସି।
ଅମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ ଉବା ଇଶ୍ଵର୍, ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ଦୟା ଆର୍ ଶାନ୍ତି ତୁମାର୍ ସ୍ବୁଲକାର୍ ଉହ୍ରେ ଅଉଅ ବ୍ଲି, ମୁଇ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲ୍ଗେ ପାର୍ତେନା କ୍ରୁଲେ।
ହେ ବିଶ୍ବାସି ବାଇ ବେଣିମ୍ନ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ଅଇରିଆ, କାଇତାକ୍ ତୁମିମ୍ନ୍ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ପାପ୍ କ୍ରି ବିଶ୍ବାସ୍ ନ୍କେରାସ୍ ଆର୍ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ତୁମିମ୍ନ୍ ଜୀବନ୍ ରିଲା ଇଶ୍ଵରାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଅଲ୍ଗା ନ୍ଉଆସ୍।