43 ଯୀଶୁ ସେମ୍ନ୍କେ କଇଲା, “ଇ ସ୍ବୁ କ୍ତାବାର୍ତା ବ୍ନ୍ଦ୍ କ୍ରା।
43 ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇ ସଃବୁ ଗାଣେଞ୍ଜ୍ କଃତା ଚାଡା ।”
ମ୍ତର୍ ଯୀଶୁ ସେରି ଜାଣିକ୍ରି କଇଲା, “ଏ ଅଳ୍କ୍ ବିଶ୍ବାସିମ୍ନ୍, ତୁମାର୍ ଲ୍ଗେ ରୁଟି ନାଇବ୍ଲି କାଇତାକ୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିତ୍ରେ ଚିଡ୍ହଡ୍ କ୍ରୁଲାସ୍?
ହ୍ଚେ ଯୀଶୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମ୍ନ୍ କପର୍ନାହୁମ୍ ସ୍ହରାର୍ ନିଜାର୍ ଗ୍ରେ ଆଇଲାଇ। ଯୀଶୁ ଗ୍ରେ କେଟ୍ଲାକେ ତାର୍ ଚେଲାମ୍ନ୍କେ ହ୍ଚାର୍ଲା, “ତୁମିମ୍ନ୍ ବାଟେ କାଇରି ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିତ୍ରେ କ୍ତାବାର୍ତା ଅଉତି ରିଲାସ୍?”
ଚେଲାମ୍ନ୍ ତାକେ ଇ ବିଷୟେ ହ୍ଚାରୁକେ ମ୍ନ୍ କ୍ରୁଲାଇ ବ୍ଲି ଯୀଶୁ ଜାନ୍ଲା ଆର୍ ସେମ୍ନ୍କେ କଇଲା, “ଅଳକ୍ ସମୟ୍ ହ୍ଚେ ତୁମିମ୍ନ୍ ମକେ ଦ୍କୁ ନାହାରାସ୍ ଆର୍ ସମୟ୍ ହ୍ଚେ ହ୍ଚେ ଦ୍କୁହାରାସ୍ ବ୍ଲି କଇଲା କ୍ତାକ୍ ତୁମିମ୍ନ୍ ତୁମାର୍ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ତାର୍ ଅର୍ତ କାଇରି ବ୍ଲି ଦ୍ନ୍ଦା ନ୍ମ୍ଲାସ୍ କି?
ସେମ୍ନ୍ କଇଲାଇ, “ଇ ମାନାଇ ଯୋଷେପାର୍ ହଇସି ଯୀଶୁ ନଇକି, ଅମିମ୍ନ୍ ତାର୍ ଉବାସି ଆଇସିକେ ହେଁ ଜାଣୁନ୍ଦ୍ କି? ତ୍ବେ ସେ କ୍ନ୍କାର୍ ମୁଇ ସ୍ର୍ଗେ ଆସି ରିଲାର୍ କାଦିବ୍ଲି କ୍ମ୍ଲା?”
ଜୁଇ ଉବା ମକେ ହ୍ଟାଇଲା ଆଚେ, ଯଦି ସେ କାକେ ମର୍ଲ୍ଗେ ନାନ୍ଲେକ୍ କେ ହେଁ ମର୍ଲ୍ଗେ ଆସୁ ନାହାର୍ତି, ଆର୍ ଜ୍ତେକ୍ ସ୍ବୁ ଲକ୍ ମର୍ଲ୍ଗେ ଆସ୍ତି, ମୁଇ ସେମ୍ନ୍କେ ସ୍ରାସ୍ରି ଦିନ୍ ଆରେକ୍ ଜୀବନ୍ ଦ୍ଇକ୍ରି ଉଟାଇନ୍।”
ମ୍ତର୍ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ କ୍ତେକ୍ ଲକ୍ ବିଶ୍ବାସ୍ ନ୍କେରୁଲାସ୍। ଯୀଶୁ ହ୍ର୍ତୁ ହ୍ଣି ଜାଣିରିଲା, କେ ତାକେ ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ର୍ତି ଆର୍ କେ ତାକେ ଶ୍ତ୍ରୁ ଆତେ ସ୍ହ୍ରି ଦ୍ଇଦ୍ ବ୍ଲି ଜାଣିରିଲା।
ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲ୍ଗେ କାଇରି ହେଁ ଲୁକିକ୍ରି ନ୍ରେଇ, ହୁର୍ତିବିର୍ ସେ ସୁସ୍ଟି କ୍ଲାର୍ ସ୍ବୁ ଜିନିଷ୍ ତାର୍ ଆକି ଲ୍ଗେ ଲୁକିକ୍ରି କି ଡାହି ଅଇକ୍ରି ନ୍ରେଇ। ସେ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲ୍ଗେ ଅମିସ୍ବୁ ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ଇସାବ୍ ଦେମ୍କେ ହ୍ଳେଦ୍।