5 ସେତି ଗଟେକ୍ ରଗେ ହ୍ଳି ତିରିଶ୍ ଆଟ୍ ବ୍ର୍ଷାର୍ ଅଇରିଲା ରଗି ରିଲା।
5 ସେତି ଦୁୟ୍କଳି ଅଃଟ୍ର ବଃର୍ସ୍ ଦଃରି ଗଟେକ୍ ମଃଳୁ ହଃଳ୍ଲା ଲକ୍ ରିଲା ।
ସେଡେବ୍ଳ୍ ଯୀଶୁ ତାର୍ ଉବାସିକେ ହ୍ଚାର୍ଲା, “କ୍ତିଦିନ୍ ଅଇଲି ତାକେ ଅନ୍କ୍ରି ଅଇଆଚେ?” ସେ କଇଲା, “ହିଲାଦିନ୍ ହ୍ଣି।
ତ୍ବେ ଅବ୍ରାହାମାର୍ ବ୍ଉଶାର୍ ଇ ମାଇଜି ଟକିକେ ଶଇତାନ୍ ଅଟ୍ର ବର୍ଷ ହ୍ତେକ୍ କୁବ୍ଳି କ୍ରି ରିଲି ଆର୍ କାଇରି ଇ ଟକି ହୁଣ୍ତ୍ତା ଦିନ୍ ବ୍ଲ୍ ଅଉତାର୍ ଦ୍ର୍କାର୍ ନ୍ରିଲି କି?”
ସେଡେବ୍ଳ୍ ସେ ମ୍ନ୍ଦା ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ମାଇଜି ରିଲି, ତାକେ ବାର ବ୍ର୍ଷ୍ ହ୍ତେକ୍ ବ୍ନିଜାତା ରଗ୍ ଅଇରିଲି, ସେ ବ୍ଲ୍ ଅମ୍କେ ତାର୍ ସ୍ବୁ ଟ୍କା ଡାକ୍ଟର୍ ମ୍ନ୍କେ ଦ୍ଇକ୍ରି ସ୍ରାଇଲି, ମ୍ତର୍ କେ ହେଁ ତାକ୍ ବ୍ଲ୍କ୍ରୁ ନାହାର୍ତି ରିଲାଇ।
ତାର୍ ହ୍ଚେ ଯୀଶୁ ତାକେ ମନ୍ଦିରେ ବେଟ୍ ଅଇଲା ଆର୍ କଇଲା, “ଦ୍କ୍ ଅବେ ତୁଇ ବ୍ଲ୍ ଅଇଲି ଆଚ୍ସି ଆରେକ୍ ପାପ୍ କ୍ର୍ନାଇ, ନଇଲେକ୍ ତୁଇ ଆରେକ୍ ବେସି ଡ୍ଣ୍ଡ୍ ହାଉସି।”
କାଇତାକ୍ କ୍ଡେ କ୍ଡେବ୍ଳ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଦୂତ୍ ଆସିକ୍ରି ସେ ବ୍ନ୍ଦାର୍ ହାଣିକେ ଜୁଲ୍କାଉତି ରିଲା, ସେଡେବ୍ଳ୍ ଜୁଇଲକ୍ ସେ ବିତ୍ରେ ହ୍ର୍ତୁ ଜାତିରିଲାଇ, ସେ ଜଳେକ୍ ବ୍ଡ୍ ରଗି ଅଇଲେକ୍ ହେଁ ବ୍ଲ୍ ଅଉତି ରିଲାଇ।
ଯୀଶୁ ସେତି ତାକେ ହ୍ଳିରିଲାର୍ ଦ୍କ୍ଲା ଆର୍ ଇ ମାନାଇ ବେସି ବର୍ଷ ଅଇଲି ଇତି ଆଚେ ବ୍ଲି ଜାଣି ତାକେ ହ୍ଚାର୍ଲା, “ତୁଇ କାଇରି ବ୍ଲ୍ ଅମ୍କେ ମ୍ନ୍ କ୍ରୁଲିସ୍?”
ଯୀଶୁ ତାର୍ ଚେଲାମ୍ନ୍କାର୍ ସ୍ଙ୍ଗ୍ ଜାତିରିଲାବ୍ଳ୍ ଗଟେକ୍ ଜ୍ର୍ନେ ହ୍ଣି କାଣା ଲକ୍କେ ର୍ସ୍ତାଇ ଦ୍କ୍ଲା।
ମ୍ତର୍ ସେ କ୍ନ୍କ୍ରି ଦ୍କୁଲା, କେ ତାର୍ ଆକି ଦ୍କାଇଲା ସେରି ଅମିମ୍ନ୍ ନ୍ଜାଣୁ, ସେ ତ ବ୍ଡ୍ ଅଇଲାବେ, ତାକେ ସେ ହ୍ଚାରା, ତ୍ବେ ସେ କଇଦ୍।”
ଲୁସ୍ରା ସ୍ହରେ ଗଟେକ୍ ଜ୍ଲମେହ୍ଣି ଚଟା ଲକ୍ରିଲା, ସେ କ୍ବେହେଁ ଇଣ୍ତୁ ନାହାର୍ତି ରିଲା।
ସେତି ସୁନ୍ଦୁର୍ ନାଉର୍ ବାଟ୍ଗଳି ଲ୍ଗେ ଜ୍ଲମେହ୍ଣି ଗଟେକ୍ ଚଟାକେ ସ୍ବୁଦିନ୍ ବଇକ୍ରି ଆଣି ସେତି ଉତ୍ରାଉତି ରିଲାଇ, ଆର୍ ସେ ମନ୍ଦିରେ ଜାତିରିଲା ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ବିକ୍ ମାଗ୍ତି ରିଲା।
କାଇତାକ୍ ଜୁଇଲକ୍ ଚମ୍ତ୍କାର୍ ବାବେ ବ୍ଲ୍ ଅଇରିଲା ତାର୍ ବୟଷ୍ ଚାଳିଶ୍ ବର୍ଷ ହ୍ଣି ଅଦିକ୍ ଅଇରିଲି।
ସେତି ତାକେ ଏନୀୟ ନାଉଁର୍ ଗଟ୍ଲକ୍କେ ବେଟ୍ ହାଇଲା, ଯେ କି ଆଟ୍ ବର୍ଷ ହ୍ତେକ୍ ରଗେ ହ୍ଳି ସଇରିଲା। ତାକେ କୁଷ୍ଟରଗ୍ ଅଇରିଲି।