41 ମକେ ନ୍ର୍ ମ୍ନ୍କାର୍ ମାନ୍ତି ଲଡାନାଇ,
41 ମୁୟ୍ ମାନାୟ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉଁକ୍ ମଃନ୍ ନଃକେରି,
ସେମ୍ନ୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲ୍ଗେ ବ୍ଲ୍ ବ୍ଲାଇ ଅମ୍କେ ମ୍ନ୍ ନ୍କେଲାଇ, ମ୍ତର୍ ମାନାଇମ୍ନ୍କାର୍ ଲ୍ଗେ ବ୍ଲ୍ ବ୍ଲାଇ ଅମ୍କେ ମ୍ନ୍କ୍ର୍ତିରିଲାଇ।
ମ୍ତର୍ ମକେ କୁଇଲକ୍ ମ୍ନ୍କାର୍ ସାକ୍ଯ ଲଡାନାଇ। ତୁମିମ୍ନ୍ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ଉଦାର୍ ହାଉଆସ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ମୁଇ ଇ ସ୍ବୁ କ୍ମ୍ଲେ।
ମ୍ତର୍ ତୁମିମ୍ନ୍ ନ୍ସେର୍ତା ଜୀବନ୍ ହାମ୍କେ ମର୍ଲ୍ଗେ ଆସୁକେ ଇଚ୍ଚା ନ୍କେରୁଲାସ୍।
ତୁମିମ୍ନ୍ କ୍ନ୍କା ଲକ୍ ସେରି ମୁଇ ଜାଣି, ତୁମାର୍ ହୁର୍ଦୟେ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଗିନେ ଲାଡ୍ନାଇ।
ତୁମିମ୍ନ୍ ତୁମାର୍ ତୁମାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ମାନ୍ତି ହାମ୍କେ ମ୍ନ୍କ୍ରୁଲାସ୍। ମ୍ତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ମାନ୍ତି ହାମ୍କେ ମ୍ନ୍ ନ୍କେରୁଲାସ୍, ତ୍ବେ ତୁମିମ୍ନ୍ ମକେ କ୍ନ୍କ୍ରି ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ରୁହାରାସ୍?
ଲକ୍ମ୍ନ୍ ତାକେ ବ୍ଡ୍ମ୍ତ୍ କ୍ରି ର୍ଜା କ୍ରୁକେ ଜ୍ମ୍ଲାଇ ବ୍ଲି ଯୀଶୁ ଜାନ୍ଲା, ଆର୍ ସେ ଏକ୍ଲା ଲ୍ଗେରିଲା ଡଙ୍ଗ୍ରେ ବାରିଗ୍ଲା?
ଯେ ନିଜାର୍ ବୁଦି ଗିଆନେ କ୍ତା କଇଦ୍, ସେ ତାର୍ ବ୍ଡ୍ହାଣ୍ କ୍ରେଦ୍, ମ୍ତର୍ ଯେ ତାର୍ ହ୍ଟାଇରିଲା ମାନାଇକେ ମାନ୍ତି କ୍ରେଦ୍, ସେ ହ୍କା ସ୍ତ୍ ଲକ୍, କାଇତାକ୍ ତାର୍ ଲ୍ଗେ ଅଳ୍କ୍ ହେଁ ମିଚ୍ନାଇ।
ମ୍ତର୍ ମୁଇ ମର୍ ନିଜ୍କେ ବ୍ଡ୍ହାଣ୍ କ୍ରୁକେ ମ୍ନ୍ ନ୍କେରି, ମର୍ଗିନେ ଆରେକ୍ ଗଟେଲକ୍କେ ମାନ୍ତି ଦେମ୍କେ ମ୍ନ୍କ୍ରୁଲା, ସେ ମର୍ ବାଟ୍ ଅଇ ବିଚାର୍ କ୍ରେଦ୍।
ଯୀଶୁ କଇଲା, “ମୁଇ ଯଦି ନିଜ୍କେ ବ୍ଡ୍ହାଣ୍ କ୍ରୁକେ ମ୍ନ୍ କ୍ଲେହ୍ଣି ତ୍ବେ ମର୍ ବ୍ଡ୍ହାଣ୍ ବେକାର୍, ଯେ ମକେ ବ୍ଡ୍ହାଣ୍ କ୍ରୁଲା, ସେ ମର୍ ଉବା ଜାକେ ତୁମିମ୍ନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ବ୍ଲି କ୍ମ୍ଲାସ୍।
ଅମି ଲକ୍ମ୍ନ୍କାର୍ ସ୍ର୍ଦା ଇଚା ନ୍କେରୁ, ଅମି ତୁମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ କି ବିନ୍ ଲକ୍ମ୍ନ୍କାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ସ୍ର୍ଦା ଇଚା ନ୍କେରୁ।
ଇରି କ୍ର୍ତା ହାଇଁ ତୁମି ବାଚା ଅଇଆଚାସ୍। ତୁମି ବାଟେ ଇଣ୍ଡ୍ତା ହାଇଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଗଟେକ୍ ଉଦାହରଣ୍ ଦ୍କାଇଆଚେ, ସେ ଜାଇରି କ୍ରିରିଲା, ତୁମି ହେଁ ସେନ୍କାର୍ କ୍ର୍ତା ଉଚିତ୍। ସେ ତୁମାର୍ ହାଇଁ ଦୁକ୍କ୍ଷ୍ଟ୍ ହାଇ ରିଲାକ୍, ତୁମି ହେଁ ଦୁକ୍କ୍ଷ୍ଟ୍ ବଗ୍ଲା ବ୍ଳ୍ ସାସ୍ ଦ୍ରିରେତା ଦ୍ର୍କାର୍।
ଉବା ଇଶ୍ଵର୍ ତାକ୍ ମାନ୍ତି ଆର୍ ମଇମା ଦେତାବ୍ଳ୍ ଅମିମ୍ନ୍ ତାର୍ସ୍ଙ୍ଗ୍ ପବିତର୍ ଡ୍ଙ୍ଗ୍ରେ ରିଲୁ। “ଏ ଅମାର୍ ଲାଡାର୍ ହଇସି ଆକାର୍ ତ୍ଇ ଅମାର୍ ବେସି ସର୍ଦା।”