କଲସୀୟ 1:23 - ବ୍ଡ଼୍ ହ୍ର୍ଜା ବାଇବଲ23 ତୁମିମ୍ନ୍ ଶୁଣିରିଲା ସୁବ୍କ୍ବର୍ ଉହ୍ରେ ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ଲେକ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଇ କାମ୍କ୍ରି ଚାଲେଦ୍। ତୁମିମ୍ନ୍ ନିଜାର୍ ବିସ୍ବାସେ ଡାଟ୍ ଆର୍ ସ୍ତ୍ବ୍ଲି ମାନିରିଲା ସୁବ୍କ୍ବର୍ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ଜୁଇ ବ୍ର୍ସା ଦେଇଆଚେ ସେତିହ୍ଣି ବେମ୍ରି ଅଉଆନାଇ। ସେ ସ୍ମାନ୍ ସୁବ୍କ୍ବର୍ ସ୍ବୁ ସ୍ର୍ଗ୍ ତ୍ଳେ ରେତା ଲକ୍କେ କ୍ଉଆ ଅଇଆଚେ, ମୁଇ ସେବାକ୍ର୍ତା ପାଉଲ୍ ସେ ସ୍ମାନ୍ ସୁବ୍କ୍ବର୍ କ୍ମ୍କେ ସାସ୍ କ୍ଲେଆଚେ। အခန်းကိုကြည့်ပါ။ସଃର୍ଗାର୍ ବାଟ୍ ନଃଉଁଆ ନିଅମ୍23 ତୁମିମଃନ୍ ଜଃବେ ବିସ୍ୱାସେ ମୁଳ୍ରି ଜାଣି ଅଃଟୁଆ ରଃୟ୍ ନିକ କବୁରେ ରିଲା ବଃର୍ସା ଚାଡି ଏଣେ ତେଣେ ନଃଉଆଁ । ସେ ସଃବୁ ଅଃଗାସ୍ ତଃଳେ ରିଲା ସଃବୁ ଜଃଗତେ ପର୍ଚାର୍ ଅୟ୍ଆଚେ ତୁମିମଃନ୍ ସୁଣିଆଚାସ୍, ଆର୍ ମୁୟ୍ଁ ପାଉଲ୍ ସେତିର୍ ଗଟେକ୍ ସେବାକାରି ଅୟ୍ ଆଚି । အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
ମ୍ତର୍ ମର୍ଗିନେ ଜୁଇ ଗଟ୍ଣା ଗଟୁକେ ଜାତିରିଲି ସେ ଗଟ୍ଣାର୍ ଗିନେ ମୁଇ ଚିନ୍ତା କ୍ରୁଲେ, ଇଶ୍ଵରାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଜୁଇ ଦୟା ସୁବ୍ କ୍ବରାର୍ ହାକ୍ ସାକି ଦେମ୍କେ, ଯୀଶୁର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଜୁଇରି ପର୍ଚାର୍ କ୍ରୁକେ ଆଦେଶ୍ ହାଇଆଚି, ସେରି ହୁରା କ୍ର୍ତା ହ୍ତେକ୍ ମୁଇ ପର୍ଚାର୍ କ୍ର୍ତି ର୍ଇନ୍ଦ୍, ଇତାର୍ଗିନେ ମୁଇ ନିଜାର୍ ଜୀବନ୍କେ ବ୍ଡ୍ ନ୍କେରି ସାନ୍ ମ୍ନେ କ୍ରୁଲେ।
ଇଶ୍ଵର୍ ମକେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯୀଶୁର୍ ଗଟେକ୍ ସେବାକ୍ର୍ତା ଲକ୍ ଅଇ ଯିହୁଦି ନଇଲା ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ସାଇଜ କ୍ରୁକେ ବାଚିଆଚେ, ସେ ମକେ ସୁବ୍କ୍ବରାର୍ ଜାଜକ୍ ହର୍ ପର୍ଚାର୍ କ୍ରୁକେ ବାଚିଆଚେ। ଇରି କ୍ର୍ତା ଉଦେସ୍ ଅଇଲି ଯେ, ଯିହୁଦି ଚାଡି ବିନ୍ଜାତି ଲକ୍ ମାନ୍ସି କ୍ର୍ତା ଦାନ୍ ହର୍ ଅଉତି ଜୁଇରି କି ଇଶ୍ଵର୍ ନିଜାର୍ କ୍ରେଦ୍। ଇ ଦାନ୍ ଲକ୍ମ୍ନ୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ହାଇଁ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାର୍ ଦ୍ୱାରା ପବିତର୍ ଅଇଲା।
ମୁଇ କାଇରି ବ୍ୟା ହର୍ କ୍ମ୍ଲେ, ସେମ୍ନ୍ କାଇରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ଦାସ୍? ତ୍ବେ ମୁଇ ସେମ୍ନ୍କାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଅଦିକ୍ ବେଶି ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ବ୍ଡ୍ ଦାସ୍ ବ୍ଲି ବାବୁଲେ, କାଇତାକ୍ ମୁଇ ସେମ୍ନ୍କାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଅଦିକ୍ କ୍ଷ୍ଟ ହ୍ଳ୍ଲେ ଆଚି, ଆର୍ ଅଦିକ୍ ଜ୍ଇଲେ ରିଲେଆଚି, ଆର୍ ବେସି କର୍ଡା ସ୍ଙ୍ଗ୍ ମାଡ୍ କାଇଲେ ଆଚି, ଆର୍ ହେଁ ଅଦିକ୍ ସମୟ୍ ମ୍ର୍ତା ଉହ୍ରେ ରିଲେ।
ତୁମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ ବିଶ୍ବାସ୍ ବିଷୟେ ଜାଣୁ ହାର୍ତା ଉଦେସେ ମୁଇ ତୀମଥିକେ ତୁମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ ଲ୍ଗେ ହ୍ଟାଇରିଲେ, ଅଦିକ୍ ଜାଗୁକେ ସାସ୍ ନ୍ରିଲାକେ, ମୁଇ ତାକେ ହ୍ଟାଇରିଲେ, ମର୍ ଡିର୍ ରିଲି ଯେ, କେଡେବ୍ଳ୍ ପରିକ୍ୟା କ୍ର୍ତା ଶଇତାନ୍ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ଲାଳ୍ସା ଦ୍କାଇକ୍ରି ଆରାଇ ଦ୍ଇ ର୍ଇଦ୍ ବ୍ଲେକ୍ ଅମାର୍ କ୍ଷ୍ଟ କ୍ଲାକାମ୍ ବେକାର୍ ଅଇଯାଇଦ୍।
କେ ଗଟେଲକ୍ ହେଁ ଟିକ୍ବାବେ ଇରି କ୍ମ୍ନାହାରେ ଯେ, ଇଶ୍ଵର୍ ଜୁଇରି ବ୍ଡ୍ ବିଷୟ୍ ଅମୁକେ ଦ୍କାଇଆଚେ ସେରି ମିଚ୍, ମ୍ତର୍ ଇ ଲୁକିରିଲା କ୍ତା ସ୍ତ୍ ଯେ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମାନାଇ ରୁପ୍ ଦ୍ରିକ୍ରି ଆଇଲା, ସେ ଇଶ୍ଵରାର୍ ହଇସିବ୍ଲି ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ଜାଣାଇଲା, ସ୍ର୍ଗାର୍ ଦୂତ୍ମ୍ନ୍ ତାକେ ଦ୍କ୍ଲାଇ, ସ୍ବୁ ଜାତିଲ୍ଗେ ତାର୍ ସୁବ୍କ୍ବର୍ ପର୍ଚାର୍ ଅଇଲି, ହୁର୍ତିବିର୍ ସ୍ବୁହାକ୍ ତାକେ ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ଲାଇ, ସେ ମ୍ଲାହ୍ଚେ ଇଶ୍ଵର୍ ତାକେ ସ୍ର୍ଗ୍ ଉହ୍ରେ ନିଲା।
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାର୍ ଦାନ୍ ଦେଇଆଚେ ସେରି ତୁମାର୍ ତ୍ଇ ଅବେହ୍ତେକ୍ ଆଚେ ଇତାର୍ ଲାଗି ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍କେ ଶିକ୍ୟା ଦେତାର୍ ଦ୍ର୍କାର୍ ନାଇ। ମ୍ତର୍ ତର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ହାଇଲା ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ସ୍ବୁ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ୟା ଦେମ୍ଲି। ସେ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ଦେଇରିଲା ସେ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାର୍ ଦାନ୍ ସ୍ତ୍, ମିଚ୍ ନଇ। ସେତାକ୍ ତାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ସେ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାର୍ ଶିକ୍ୟା ଅନୁସାରେ ତୁମିମ୍ନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ତ୍ଇ ଜୀବନ୍ ଜାପନ୍ କ୍ରା।
ତୁମି ଜୁଇସ୍ବୁ ଦୁକ୍ ବଗୁକେ ଜ୍ମ୍ଲାସ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ଡିରାନାଇ। ମୁଇ ଜାଣି, ତୁମାର୍ମ୍ନ୍କାର୍ ବିତ୍ରେହ୍ଣି କ୍ତେକ୍ ଲକ୍କେ ଶଇତାନ୍ ବନ୍ଦିଗ୍ରେ ର୍କେଦ୍। ସେ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ପରିକ୍ୟା କ୍ରୁକେ ଅନ୍କାର୍ କ୍ରେଦ୍। ତୁମିମ୍ନ୍ ଦ୍ଶ୍ ଦିନ୍ ହ୍ତେକ୍ ଦୁକ୍କ୍ଷ୍ଟ ହାଉଆସ୍। ମ୍ତର୍ ସ୍ତ୍ରେ ରିଆ, କାଇତାକ୍ ଅମ୍ହାରେ ତୁମୁକେ ମ୍ରୁକେ ହେଁ ଅଇଦ୍। ଯ୍ଦି ତୁମି ସ୍ତ୍ ସ୍ଙ୍ଗ୍ ରିଆସ୍, ତ୍ବେ ମୁଇ ତୁମୁକେ ନ୍ସେର୍ତା ଜୀବନ୍ ଟହ୍ରିହ୍ର୍ ଇନାମ୍ ଦ୍ଇନ୍ଦ୍।”