Thil zeizawng hi nengtawr a kâi le, a sim khawm nengtawr a kâi tuk. Kan mit khawm nih a muh mi khawm hi chim ti a nei lo le; kan nâ nih a theih mi khawm tâwk ti a nei lo.
Mi nih fa tla zâ nei hen sâwt tak a dam kho, sikhawmsele lâwmnâk zeikhawm nei lo hen a thlâk tla amah vûitu khawm um lo mi chu, fasêm a thi chia hen a suak mi lam ṭha dauh ka ti.
“Churuangah, ka nan simh na, zei me ka ei lai le, zei me ka din lai aw?’ ti hen, ‘Nan nungnâk thu leh zei me ka aih lai aw?’ ti hen nan taksa thu lungkham lah u. Ei ding ngâk hen nungnâk a sung-û dauh lo mazei? Nipuan ngâk hen taksa khawm a sung-û dauh lo mazei?
Buh ral kho mi ruangah ṭuan lah u, zungzâl tiang hen nungnâk um kumza ding mi buh, Minung Fapa nih a nan pêk na ding mi ruang chun ṭuan u; Pa Pathian nih chun anih chu a birhtir rawh dangâiah,” a ti le, a sâng.