“Zei na muh?” ti hen hawng ka deih. Kei nih ka sâng le, “Khâwnvâr ngûn hen siam mi, a pâr ah a hâng siahnâk khêng um mi, khâwnvâr pasarih a mun pasarih seng siah mi,
“Ephesi khua mi kawhmi vânmifial sinah chun rîn rawh: “A kut vawrhlei ah ârfi pasarih put hen, ngûn meichêu pasarih kiangah â zî lemang mi nih khan hi bang thu hi a sim asi.
Chu nûnah chun langhtirnâk dang ka nei le, vân ah kawtkâ â awng mi chu ka muh. Chun, aw-hâu ka theih masa mi, tâwtawrâwt âwn hâu hâwi mi nih a hawng ka sawnh le, “Hinah hawng kâi rawh, hi nûnah thil a hawng um ding mi tla chu ka nan zauhtir lai,” a ti.