“Aw, Jerusalem! Jerusalem! khuavâng tla thahtu, na sinah Pathian nih a hawng fial mi tla lung hen thi thlap sehtu, ârpinu nih a fa tla a thla tangah a khurh hâwi hen na fa tla vei zei zat me khurh ka tum mi kha! Sikhawmsele, na duh lo.
Thungâi tak hen ka nan simh na, nannih nan mitthli a tlâ lai le, nan ṭap chiam lai le, laikulh lam chu anna lâwm lai; nannih nan ngaihsia lai le, sikhawmsele nan ngaihsiatnâk chu lâwmnâk ah â chang lai.
An mit a mi mitthli zawzawng a nawt lai le, thihnâk a um lai lo rawh le, ngaihsiatnâk tla, ṭapnâk tla, nganfâk tla, a um lai lo rawh, thil masa tla chu a vei rawh,” a ti mi ka theih.
Chun, kei nih chun a sinah, “Pu, nangmah nih na theih dauh ko khateh,” ka ti. Chun, anih nih chun ka sinah, “Hi bang tla hi nehsawhnâk fâk tak thawk hen him tak hen an hawng suak mi tla an si, an puan tla chu Dawrâ Fa thisen ah suk hen an vârtir asi,
Na thilti ruangah LALPA nih lâwmman a nan pêk seh, a nan humtu siding hen Israel LALPA Pathian na hawng fûk mi nih lâwmman tling tak a nan pêk seh,” a ti.
David chu Gath khuapi thawk hen a suak le, Adulam khua kiangah mi pûk ah a kal. Chunah a um mi chu a dâwngsung leh a unau tla nih an theih le, an va kal bâk.
Lampi kiangah chun dawrâ pûk a um le, amah cho a fimlâwm ding hen â thlei le, a sungah a va lût. Chu pûk lak tak ah chun David leh a mi le chu a dunglei ah anna thup le, an um ko.
Chun, a mi tla nih David sinah, “Na rangah tu hi tik dêngkhâwng tak asi, na mêlma chu na duh zia zawng ti ding hen Pathian nih a nan pêk,” an ti. David chu a va vâk le, a thuptê hen Saul theih lo karah a kawrdawhfual chu tâwm a lep.
Churawhchun, David khawm pûk ah mi chu a suak bâk le, Saul rangah a auh, “Bâwipa” a ti le, Saul chu a hawng a her, David nih zah tak hen tual ah a kûn le, a sinah,