Absalom nih bâwlnâk a ap liauah, Gilo khua mi Ahithophel, David lâirêl pitu rangah a chah. Lalchem rangah an phiarnâk chu a zual dadauh le, Absalom murui chu an pung dadauh rawh.
Mikip nih, “Mun kip ṭihnung a kâi rawh! Thuneitu tla sinah kan sim lai! ” ti hen thu thup an ruat mi ka theih. Ka hâwikawmh ṭha tla khawm nih, niamh hen ka um ding mi an ka bawh ko. “Perpet asi kho lai mawh,” asi kho chun, “Kan tleih lai le, phû kan lam lai,” an ti.
An ṭangpitu tla nih an perpet asi; na ram sungah mi an nar ving rawh. Nangmah hen rem tak hen nan um mi tla nih tu chun an neh rawh. Munkhat hen tî-le-râwl an ei mi nih na rangah thang an tunh. ‘Finghnâk a nei mi zeiah a um rawh?’ a nan ti.
“Nan ektê thu ka sim lo; ka thîm mi tla chu ka theih, sikhawmsele chu chu, ‘Ka sang eitu nih a hawng ka leido rawh,’ ti Pathian lasui thu kha a hawng tlung khonâk ding asi.
“LALPA mi tla chu an nei dadauh le, sikhawmsele hel mang an si; An bit hen an khawp asi. An Siamtu Pathian chu an kaltâk le, an Ruangsuahtu chak chu an duh lo.