“Ka ṭuan le, sikhawmsele, lungum a kâi lo chiam e! Ka chaknâk ka mang le, sikhawmsele zeikhawm â lîm lo,” ka ti. LALPA nih ka thilti lakah lâwmman hawng ka pêk lai.
Chun, Lalpa Ni ah nannih kan putso na mi nan si awt hâwi ber hen kannih khawm nan kan putso mi kan si awt ti tuah a chimpâl cho hen nan theih mi kha nan theihfiang ver lai rawh ti ka ruat asi.
Chun, theihtirnâk ruangah ka va kal le, Phundang tla lakah Thâwngthâng Ṭha ka phuang tâwn mi hi anmah tla ka simh na; sikhawmsele, mi lian dauh tla chu a dang hen ka simh na, chu hâwi asi lo chun a lânah mi ka rianṭuan mawh tu mi hi a thawttham hen a um lebang lai.
Kan lungumnâk mawh, kanna lâwmnâk mawh, kan lallukhuh putso mawh zei me asi ne? A hawng tikah kan Lalpa Jisu mâika ah chun nanmah ngelchel nan si awt mi asi lo ma?
Churuang chun ka tuar kho lo nûnah, lêmtu nih chun an thlûk na lebang lai le, kan ṭuan hamhnâk chu a thawt lebang lai ti hen, nan lung zia ka theih khonâk ding hen mi ka hawng fial asi.
Pathian thu hi a nung le, thil a ti kho le, nâmsâu hâr nih nei um mi ngâk hen a hâr dauh le, nungnâk leh thlarau liahchân leh thlik phel dip rê hen a tuk kho le, thinlung ah dawn mi leh tum mi tla lakah thu a nei chawlh kho asi.
Thlarau leh mo nih chun, “Hawng rawh” an ti. A theihtu zawng nih, “Hawng rawh,” ti seh. A tîhâl mi zawng chu hawng seh, nungnâk tî hi a duhtu zawng nih a thawt hen lâk seh.