“Thlacham hen nan bân nan phar tik khawm ah ka nan zauh na ding asi lo. Zeizat tal thlacham khawm ule, nan kut chu thisen a buaih hep ruangah kan ngâi piak na ding asi lo.
Churuang chun, tuah, Kei, LALPA nih, an lakah siatnâk ka tlungtir awt mi ka simhkan na le, an âwl rîlmâl lai lo. Ka sinah ṭangpi hawng ngiar na khawmsele, ka ngâi piak na ding asi lo.
Buh ngei na menza khawmsele, ṭangpi deih hen an âu mi ka ngâi piak na awtlo; duahphung thil ap leh fâng thil ap ka sinah hawng ap na khawmsele, an lakah ka lâwm awtlo. Chu ngâk chun, râltuknâk leh sungvângnâk leh râi hen ka thah na awt,” a ti.
khuavâng tla nih âwkrâwl thu lo chu zeikhawm an sim lo; khuavâng tla thupêk hâwi hen bâwlpu tla nih lâi an rêl le, ka mi tla nih êlnâk an nei lo. Sikhawmsele a dawnghnâk a hawng tlung tikah zeitin an ti awt rawh?” a ti.
Ka thinthawknâk fâk tak an tawng teh lai. Ka zuah na hen an lakah khua ka ruat ding asi lo. An hâu a fâk kho rirî hen ka sinah thla an cham lai le, sikhawmsele ka ngâi piak na ding asi lo,” a ti.
Chu ni ah chun mi cherkhet nih, ‘Lalpa, Lalpa! Na min hen thu tla kan sim hen, na min hen khuri tla kan nar le, na min hen thilchê tam tak kan ti tâwn lo mazei?’ an ti teh lai.
In dâwngpu a thawk hen, in a khâr nûnah chun, nannih lênglei ah dîr hen, ‘Lalpa in hawng kan awnh,’ ti hen, inkhâr nan hawng kik tikah anih nih: ‘Kha zei lei mi me nan si ka nan theih na lo;’ ti hen a nan sâng na lai:
Pathian nih misual thu a ngâi tâwn lo ti kan theih; sikhawmsele, âuzawng nih Pathian sawnhtu asi hen, a duhzia thil a ti chun, anih chu Pathian nih a ngâi piak tâwn.
Chubang chu a hawng tlung tikah chun nanmah thîm mi lal ruangah chun thungâi nan chipchiar lai le, sikhawmsele nan phunchiarnâk chu LALPA nih a nan theihpi na ding asi lo,” a ti.