mitchâw tla an mit a dei rawh, ke khêng tla kê hen an kal rawh, phâr tla an thiang rawh, nasêt tla khawm an nâ a fîm rawh, mithi tla khawm thawh hen an um rawh, mipâm tla sinah Thâwngthâng Ṭha sim asi rawh.
Chun, chu ram mi chu Kanaan nunau pakhat a hawng suak le, “Lalpa, David Fapa, hawng ka zângfah rawh, ka fanu khuri nih a tleih thlir asi,” ti hen a âu.
Sikhawmsele, bâwlpu lal tla leh Dân sîntirtu tla nih a thilchê ti tla leh Pathian Biakin ah, “David Fapa, Hosana!” ti hen, ngâksia âu tla an muh rawh chun, thungâi an lungsi lo le,
Chun, mi zapi a mâi leiah kal mi tla leh a zûltu tla nih chun, “David Fapa sinah Hosana! Lalpa min hen a hawng kal mi chu a thaw a suak. Chungnungchem ah khin, Hosana!” ti hen, an âu.
Chun, in ah a lût rawh chun mitchâw tla chu a sinah an hawng kal le; chun Jisu nih an sinah, “Hi hi ti kho ding hen nan ka zumh ma?” a ti. Annih nih chun a sinah, “Zumh ta a, Lalpa,” an ti.
chun amah veih ding hen vei tam tak mei ah leh tî ah khawm a tûl rawh le; sikhawmsele nangnih zeitin mawh tal na ti kho chun hawng kan zângfah le, hawng kan ṭangpi rawh,” a ti.