Pathian mâichâm, Jerusalem tak chu a vânduai rawh! David umnâk khuapi chu a vânduai! Kum dang mawh kum nih mawh hawng tlung hen ral seh, a puai leh a kût ni tla ral sele,
Chun, bâwlpu lal tla leh Dân sîntirtu tla nih chun chu chu an theih le, amah chu an ṭih ruangah a veihnâk ding zia an hâwl. Mi zapi zawzawng nih chun a sîntirnâk chu thungâi chê an ti.
Chun, mi zawzawng nih an ṭih le, Pathian an sawr le, “Kan lakah khuavâng rokual tak a hawng um rawh,” an ti le, “Pathian nih a mi tla a hawng veh na rawh asi,” an ti.
Chun, a sâwmtu Farisai nih chun chu chu a muh rawh chun a thinlung hen, “Hi minung hi khuavâng asi chun a tawnghtu nunau hi âu me asi, zei hâwi mi me asi, theih ding mi tak, misual asi dangâiah,” a ti.
“Nannih Israel mi le tla, hi bang thu hi theih u rawh: Nazaret Jisu, Pathian nih amah mang hen nan lakah thil rokual tla, thilchê tla, leh singsiahnâk tla a ti mi nih khan a nan theihfiangtir na kha; nannih nih chubang chu nan theih asi.