“Ka unaupa Jonathan, nangmah ruangah ka ngaihsia; ka rangah duh na kâi chiam e! Na hawng ka dâwt zia khawm a chê le, nunau tla dâwtnâk ngâk hen a fâk dauh.
LALPA nih Israel tla chu chubang ramdang nunau chu umpi lo ding hen thu a pêk mi lakah nupi rangah a lâk na. Chubang mi tla nih chun Israel tla chu pathian dang leiah an hertâk tir na tâwn ruangah.
Pathian nih taksa leh thlarau ah amah hen pumkhat an siam na mi asi lo ma? Hi lakah hin a thiltum zei mesi? Pathian mi, fa dik tak si mi nan neinâk ding hen asi. Churuang chun nan lakah âukhawm nih mah nupi sinah thutiam buar lo ding hen theih set u.
“Asi chun, nunau â zuar mi hen â tlâi mi chu amah hen pumkhat an si” ti nan theih lo masi? Pathian lasui thu nih, “An panih hen taksa pumkhat an hawng si lai rawh,” ti hen fiang tak hen a sim hâwi khan.
Nupi nih chun amah taksa tlûnah thu a nei lo le, a pasal nih chun thu a nei dauh asi; chu hâwi ber hen pasal khawm nih chun amah taksa tlûnah thu a nei lo, a nupi nih chun thu a nei dauh asi.
“Dân ka nan pêk na mi zawzawng chu zumhkâi tak hen zûl ule, LALPA nan Pathian chu dâwt ule, thu a nan pêk na mi kip ti hen a lakah zumhkâi tak hen um u.
Saul leh David nih thu an ruat mi chu an lîm rawh. Saul fapa Jonathan leh David chu thungâi an thinlung â tawng le, Jonathan nih David chu amah taksa a dâwt mi hâwi hen a dâwt.