A ranrual tla chu dawrâpu hâwi hen a zauhkhenh na lai le, dawrâ fa tla chu a pumh na lai le, a bân hen a put na lai; an pinu tla chu thiamthih tê hen a rui na lai.
“Chun, na unau nih na tlûnah thilsual ti sele, kal le, amah leh nangmah cho theih hen a sualnâk chu simhfâi. A nan ngâi piak chun na unau chu na neh mi asi lai.
An sinah ka um liau khan, nangnih kei na ka pêk mi tla hi na min hen ka hum tâwn; annih chu ka vêng le, an lakah pakhat khawm an vei lo, a tlâu ding mi pa lo kha chu; Pathian lasui thu a hawng tlung khonâk ding hen.
Chun, zîngbuh an ei thluh ah, Jisu nih Simon Peter sinah chun, “Simon, Johan fapa, hi bang tla ngâk hen nangnih kei na ka dâwt dauh ma?” a ti. Anih nih chun a sinah, “I, Lalpa, ka nan dâwt ti na theih,” a ti. Jisu nih chun a sinah, “Ka dawrâ fa tla zauhkhenh rawh,” a ti.
Mi zeimaw mi nih Lalpa chu fûm hen an ruat hâwi hen a thutiam leikângah chun a fûm lo, âukhawm tlâu ding siang lo hen, mi zawzawng rim duh hen, nan lakah â dawnhkho mi asi dauh.