Chun, Dân sîntirtu tla Jerusalem thawk hen hawng ṭum mi tla nih chun, “Belzebul nei asi hi!” an ti; “Khuri lal ruangah asi lo mazei khuri tla a nar tâwn mi,” an ti.
Chun, ni khat chu a sîntir na liauah Farisai tla leh Dân sîntirtu tla an to le, chubang tla chu Galili leh Judai ram khua kip thawk hen leh Jerusalem thawk hen hawng mi tla an si le; chun mi damhtir ding hen Lalpa thiltikhonâk chu a sinah a um.
Chun, Dân sîntirtu tla leh Farisai tla nih chun, “Pathian simsiattu hi âu me si le? Pathian cho lo nih chun âunih me sual tla ngaihdam kho?” ti hen, an ruat.
Chun, Farisai tla leh Dân sîntirtu tla hen, anmah murui lakah mi, a ṭhiruai tla tlûnah an chipchiar le, “Zei rangah me siah khawlhtu tla leh misual tla sinah nan ei hen nan din?” an ti.
Chun, Juda le nih “Âu me na si?” ti hen, deih ding hen, Jerusalem thawk hen a sinah bâwlpu tla leh Levi chi tla an fial liau khan hi hi Johan theihtirnâk chu asi;
Chun, thungâi anna nawk rawh; Farisai leiah mi Dân sîntirtu tla zeimaw mi an dîr le, an êl, “Hi minung hi a sualnâk zeikhawm kan theih loh; thlarau khawm nih vânmifial khawm nih hawng kan sawnh menza khawmsele zei me pawi lai?” a ti.
Chun, Pawl chu a hawng tleng rawh chun Jerusalem khua thawk hen an hawng kal mi Juda tla chu a kiangah an dîr le, a tlûnah thupawi cherkhet rit tak an sim le, a thu phûr chu an sût kho lêm lo.