28 Peter nih a sâng le, a sinah, “Lalpa, nang na si chun tî tlûnah na sinah hawng ding thu hawng ka pêk,” a ti.
Sikhawmsele, Jisu nih anmah a sawnh sawm na rawh, “Lungngam tak hen um u, keimah kasi, lâu lah u,” a ti.
Chun, anih nih chun, “Hawng kal ko me,” a ti. Peter chu lawng lak mi chu a ṭum le, Jisu leikâng fûk hen tî tlûnah kê hen a kal.
Chun, Peter nih a sim le, “Zauhnik, kannih nih zeizawng kaltâk hen ka nan zûl le, zei me kan tawng lai ne?” a ti le, a deih.
Anih lam nih chun fâk tak hen, “Na thihnâk ah thi bâk awt khawmsele ka nan pheh lai loh,” a ti chiam. Chun, chu hâwitê chun an ti chiau.
Chun, Simon Peter nih a sinah, “Lalpa, âu sinah me kan kal lai? Nangnih zungzâl nungnâk thu na nei asi.
Pathian nih a ka pêk mi zângfahnâk ruangah hin nan lakah âukhawm mah umdân tâwk nûnlêm ah sung-û tir lo hen, Pathian nih mikip sinah lungnâk tâwk a pêk hâwi vima hen rep tak a ruat dauh ding hen ka nan ti chiam na.
Sikhawmsele, zumhmaih lo hen, lungnâk nei hen deih seh; zumhmaihtu chu tisumsumriat titlingtlawk, thli nih a sêm le, a vawrh mi hâwi chu asi.