Ka pa nih thilrit tak a nan phurhtir na le, chu ngâk rit dauh ka nan phurhtir na awt. Anih nih vuakfung hen an vuak na le, kei lam nih chun rang vuaknâk hen kan vuak na awt!’ ” ti na.
LALPA nih a mi tla sinah, “Lamṭhuam ah dîr ule, zauh u. A lânah mi lampi tla leh lampi ṭha chem umnâk chu deih u. Chu lakah kal ule, thlangam tak hen nan um lai,” a ti. Sikhawmsele annih nih, “Ihih, kan kal awtlo!” an ti.
Zion mi tla, a lâwm u, a lâwm u! Jerusalem mi tla, lâwm hen âu u! Zauhnik! Nan lal chu nan sinah neh hen leh nehtu si hen a hawng kal le, nâu tak hen sanatung fa tlûnah â chuan.
A sim liau chir ah, sûm vâr tak nih anmah a phenh na rawh; chun, sûm thawk hen aw-hâu nih, “Hi hi ka Fapa duhtak, ka lawmh mi chu asi, amah thu ngâi u,” a ti.
na sinah a hawng kal awt ti hen, Zion fanu chu simh rawh,” ti hen, khuavâng kâ ah a sim mi kha a hawng tlung khonâk ding hen chubang chu a hawng um rawh asi.
Chun, “Zeise asi rawh ne?” ti hen zauh ding hen an suak. Chun, Jisu sinah an tlung le, khuri nih a suaktâk mi chu puan aih hen, thinlung kêl put hen Jisu kebul ah to mi an va muh; chun an ṭih rawh.
Chun, kei Pawl, nan lakah nan mitmuh ah dawnhkho tak a um hen nan sinah ka um lo kâ hen nanmah leikângah iam tâwn mi nih hin Krist ṭhatnâk leh nunnêmnâk hen kan ngiar na.