“Chun, khua lian ah mawh khuatê ah mawh nan lûtnâk kip ah an tlungtir na ding hen a tlâk ding mi hâwl ule, nan suak nawlh lânlo chu chunah chun tlung kumza u.
Chun, anih nih chun an sinah, “Âuzawng kawrdawh panih nei nih chun a nei lo mi sinah pêk seh; âuzawng ei ding nei mi nih chun chu hâwi ber hen ti seh,” a ti le, a sâng.
Churawhchun, a lît hep le, a dawrâ vêngnâk ṭhianṭhunh a lâk le, tiva mi lungtê a mil deden mi panga a sar le, a sawngkhâwi ah a sanh, lung sehnak lakah a timhtuah zet le, Goliath chu a fûk rawh.
Saul nih, “A sinah kan va kal chun zei kan pêk lai?” a ti. “Kan sâwngkhâwi lakah ei ding buh khawm a um lo rawh, amah pêk ding zei thil khawm kan nei lo asi lo ma?” a ti.