Chun, chu nûn khawm ah chun, buh an dûm liauah leikhat tla sinah tak â langh le, a thawknawlh nûnah a muhtu tla thu chu an lung lo ruangah leh an thinlung chang leikâng thu ah a fâi na rawh.
Anih lam chu â her le, a ṭhiruai tla chu a zauh le, “Setan, ka dung leiah kal rawh, Pathian thil tla dawn lo hen, minung thil tla na dawn asi hi,” ti hen, Peter nun a simh rawh.
Sikhawmsele, a thusim chu a ngaihtawnh dân an thiam lo le, a thu umzia an theih lonâk ding hen an sinah thawk hen â thup asi; chu thusim thâwngthâng chu amah tâ nih an deih ngam lo.
Chubang chu a tîr chun a ṭhiruai tla nih an theih lo le; sikhawmsele, Jisu chawnglawmh hen a um nûnah chun a thâwngthâng lakah chubang thu chu rîn asi ti leh a tlûnah chubang thil chu an hawng ti asi ti an hawng theih rawh.
Chun, amah deih an duh ti Jisu nih a theih le, an sinah, “ ‘Sâwtlotê ah nannih nih kei nan hawng ka muh lai lo, sâwtlotê ah nannih nih kei nan hawng ka muh nawlh lai,’ ti hen, ka thusim hi nanna deih mu?
Chun, chu liau tak chun a ṭhiruai tla chu an hawng kal le, nunau a sawnh mi chu chê an ti; sikhawmsele, âukhawm nih, “Zeime na hâwl?” “Zeirang nunau na sawnh?” khawm an ti lo.