Chun, anih chu sanhtling tlinh a it hen, lawng taw leiah chun a um. Chun, an thawh le, a sinah, “Sîntirtu, kan vei ding mi hi pawi na ti lo ma?” an ti.
Marthi chu eibâr timhtuah hen â nawk thlo le; chun a sinah a hawng kal le, “Lalpa ka unaunu nih keimah lâwng hen eibâr timhtuah ding hen hawng ka rinh thlap mi hi pawi na ti lo na maw? Hawng ka bawmh ding hen simh teme,” a ti.
Chun, Juda tla a kiangah an hawng kal le, a sinah, “Zei tiang me laklawh hen na hawng kan tuah awt? Mesia na si chun, fiang tak hen hawng kan simh rawh,” an ti.
“Chubang thu chu tahṭhimh thu hen nan sinah ka sim; a tik a tlung awt, chu tik chun nan sinah tahṭhimh thu hen thu ka sim lai lo rawh le, fiang tak hen Pa thâwngthâng chu ka nan simh dauh na lai.
Jisu nih a sâng le, a sinah,”Laikulh sinah mi zatlâng theih hen, thu ka sim tâwn kha; pumhnâk in leh Pathian Biakin, Juda zawzawng pumhnâk tla ah chun ka sîntir kumza na tâwn kha. A thup hen zeikhawm ka sim lo.