Chun, anih chu a thinlung hen a rûm le, “Zei rangah me tu san mi tla nih hin singsiahnâk an hâwl? Thungâi tak hen ka nan simh na, tu san minung tla sinah hin singsiahnâk rerêng pêk asi lai lo,” a ti.
Chun, Jisu nih chu chu a theih le, an sinah, “Zei rangah sang nan nei lo ruangah nanna ruatdawn? Tu khawm ah nan thinlung hen nan theih lo nget rih ma? A ngaihtawnhnâk khawm nan theih lo nget rih mu? Nan thinlung chu a mâwlâwt rawh na maw?
Chun, anih nih chun an sinah, “Tu san lungnâk nei lo le tla, zei ri me nan sinah ka um lai le? Zei ri me ka nan sang kho na lai? Amah chu ka sinah hawng ruai u,” ti hen a sâng.
Jisu nih a sinah, “Philip, hi tiang nan sinah ka um le, chu khawm ah na hawng ka theih lo mu? Âuzawng hawng ka muhtu chu Pa muh asi, ‘Pa chu hawng ka zauhtir rawh,’ zeitin zia hen ti me na si?