Annih nih a sinah, “Pu, unau leinih kan si le, Kanaan ramah minung pakhat fa hep kan si, kan unau pakhat chu a thi le, a ngâksia chem mi chu kan pa sinah a um,” an ti.
An pa nih an sinah, “Fa lo hen siah ding nan ka awt mu? Josef tâ nih a vei rawh, Simeon khawm a um lo rawh, tuah Benjamin lâk ding nan awt fâwn; tuar marua rerêng kasi ko,” a ti.
Ka sualnâk hi na ka ngaihdam kho lo nget rih ma? Thil diklo ka ti mi hi na ka ngaihdam kho lo ma? Sâwtlotê ah thlân ah ka um lai rawh. Hawng ka hâwl khawm le, ka kal ving lai rawh.
Zei ruk khawm sawnh hen kûn lah u, Kei, LALPA nan Pathian kasi, helnâk rêng ka sâithiam lo. Hawng ka huatu tla chu an thlâk tla tusîn fapâr tiang ka rêp na awt.
‘Kei, LALPA mi nunfual kasi, mi hel tla lakah zângfahnâk rokual leh sual ngaihdamtu ding hen mi zumhkâi kasi, na ti asi lo ma?’ An nu leh an pa sual ruangah an tu leh an fa tla san thum leh san linâk tiang hen ka rêp na awt ti rawh khawm le;