Juda nih a thusim chu a pehpar vima rih le, “Pu, tuhin, hi kan naupa lo hen ka pa sinah ka kîr mi asi chun ka sinah a tlung bâk lo mi a muh kâ hen a thi chawlh ding ko rawh. A nungnâk chu chu ngâksia nungnâk hen â tlâi mi asi le, a tar tuktarâi ruangah kan ngaihsiat tirnâk nih a thah lai.
“Gilboa tlângah chun ruah sûr lah sele, Dâmtî khawm tlâ lah sele, a phâisen tla khawm nih rah suah lah seh! Chunah chun mi râlṭha phaw mualpho tak hen a um ruangah, Saul phaw chu sariak hen chulh asi lai lo rawh.
Annih nih, “Kan sinah na hawng lai loh, kan lakah mi tam tak tek hen mi khingkhuai chu thi khawmsele zeikhawm â theih lai loh; sikhawmsele nang chu mi sîng khat ngâk hen na sung dauh, khuapi ah um hen ṭangpinâk na kan pêk mi a ṭha dauh asi,” an ti.
Khuavâng Jeremia nih lalchem Josiah lakah lungfâknâk thu a phuah. Nunau khawm mipa khawm Josiah rangah lungfâknâk la an sak mi chu Israel ram ah dân hâwi hen an nei. Hi la hi sûnnâk la phuah mi tla lakah a um.
An ektê hen thli lakah dawrnâk leh thlipi lakah thupnâk mun an si chiau lai. Ramkaro ah tinungva tla a luang mi hâwi leh ram lâwng ah lungpi lian tak thlaliah hâwi an si lai.
Sikhawmsele, Babulon kawrsen nih an ṭhâwl na le, Jeriko kiang mi phâi ah Zedekiah chu an tleih rawh. Churawhchun, lalchem Nebukadnezar, Hamat ram ah Riblah khuapi ah a um mi sinah an kalpi le, chunah chun a tlûn thu lâi a rêl piak.
A kulh kawtkâ tla chu nâwm nih a silh le, A kalhnâk tluan tla khawm a man ver. Lalchem leh milian tla khawm tu chun sal ah an um ver rawh. Dân sîntirnâk khawm a um lo rawh, Khuavâng tla khawm nih LALPA sinah mi muhnâk an nei lo rawh.
A nah tla chu thungâi â dawh le, laikulh pumpi ei khawp ding hen kûr ût hen a rah, ramsa tla chu a dâidul ah anna dîn le, va tla nih a ngê lakah bû an khuar le, thilnung chi kip nih a rah an ei.
Chu bualingnei nih a sâng le, ‘Nan lalchem siding nan ka duhtak mi asi chun hawng ule, ka thlaliah tangah a dawr u. Chu hâwi nan tilo chun ka ling ṭeng tla lakah mei a hawng alh lai le, Lebanon Tlângah sidar thing tla chu a kâng lai,’ a ti.
Hi mun ah ka um hi. Nan lakah ka palhnâk thil a um chun, LALPA leh a thîm mi lalchem mâika ah tuah hawng ka phiar u. Mi chawpe ma ka fîr? Asi lo leh, mi sanatung ma ka fîr? Mi âutal ka perpet hen ka nehsawh ma? Midang thawk hen nawhnâk tla ka lâk tâwn ma? Hi ka ti mi asi chun ka rulh lai,” a ti.
Samuel nih a sâng le, “Zeikhawm ka palh-le-rahnâk nan tawng lo mi lakah hin tusûn ah LALPA leh a lal thîm hi theihpitu si seh,” a ti. Annih nih, “Asi, LALPA chu hawng kan theihpitu asi,” ti hen an sâng.
Nangmah ngelchel nih pûk ah na um liauah LALPA nih ka kut ah a nan pêk mi na muh asi. Ka mi tla nih nangmah thah ding hen an hawng ka fawrh le, sikhawmsele ka nan zângfah le, LALPA nih lalchem ah a nan ruat mi asi ruangah tâwmtê khawm nganfâk ka pêk awtlo ka ti.
A mi le tla sinah, “LALPA nih ka hotupa lalchem ah a siam mi chu nganfâk ka pêk lonâk ding hen hawng ka hum seh! LALPA nih lalchem rangah a ruat mi asi ruangah tâwmtê khawm nganfâk ka pêk ding asi lo!” a ti.
Na rianṭuan ding mi na palh thlo, Abner! LALPA, a nung mi min sal hen ka sim asi, nan pu LALPA nih lalchem ah a thîm mi ṭhadek nan vêng lo ruangah nan ektê hen thi tlâk nan si. Zauh! Zeiah lalchem fei a um? A zeiah a lû kiang mi tî dûr a um?” a ti.