41 Chun, Jisu nih, “Tu san minung lungnâk nei lo leh lungkhung le tla, zei tiang me nan sinah ka um lai le, ka nan sang kho na lai? Na fapa chu hinah hawng put,” a ti le, a sâng.
Khuavâng Elisa nih chu thu chu a theih rawh chun, lalchem sinah thu a chah, “Zei rangah kha hâwi hen na lawksawng? Kha minung kha ka sinah hawng fial, Israel ram ah khuavâng a um ti ka zauhtir lai,” a ti.
Churawhchun, Mosi leh Aron nih lalchem sinah, “LALPA, Hebrai tla Pathian nih, ‘Zeitiang riamruam me ka sinah na hawng a pêk ding hi na êl awt? Ka minung tla suah na, an hawng ka sawnh khonâk ding hen.
LALPA nih Mosi sinah, “Zeitiang rêmruam me, hi zapi tla nih an hawng ka nawng awt? Zeitiang rêmruam me, an lakah thilchê tam tak ka ti khawm ah an ka zumh lo awt?
Anih nih chun an sinah, “Tu san sual tak leh ṭângdang pawmtâk mang tak mi nih chun singsiahnâk an hâwl le, sikhawmsele khuavâng Jona singsiahnâk cho lo chu an sinah singsiahnâk rerêng pêk an si lai lo:
Chu kâ hen a va kal le, amah ngâk hen sual dauh mi khuri dang pasarih a put na le, chunah chun an lût le, an um kumza tâwn le; chu minung umzia nehnûn lei chu a lân ngâk hen a ṭhalo khun tâwn. Chu hâwi ber hen tu san sual tla tlûnah hin a um teh lai,” ti hen, a sâng.
Tu san minung sual tak leh ṭângdang pawmtâk mang tak tla nih chun singsiahnâk an hâwl le, sikhawmsele Jona singsiahnâk cho lo chu an sinah singsiahnâk rerêng pêk asi lai lo,” a ti le, a sâng. Chun, anmah a mâk na le, a kaltâk ving na.
Chun, Jisu nih, “Tu san lungnâk nei lo leh simh har tla, zei tiang me nan sinah ka um lai le, zei tiang me ka nan sang kho na lai? Amah chu ka sinah hin hawngpi u,” a ti le, a sâng.
Sikhawmsele, Farisai tla leh Sadukai tla tam tak baptis ding hen an hawng kal mi a muh kâ hen an sinah, “Rûl thlâk tla, thinrunhnâk hawng tlung ding mi hi tektâk ding hen âunih an simh na?
Sikhawmsele, Jisu nih chu chu a muh rawh chun thungâi a lungsi lo; ṭhiruai tla sinah chun, “Ngâksia tetê tla ka sinah hawng kaltir ule, nar lah na u; Pathian Ram chu hi bang mi tla tâ asi.
Chun, anih nih chun an sinah, “Tu san lungnâk nei lo le tla, zei ri me nan sinah ka um lai le? Zei ri me ka nan sang kho na lai? Amah chu ka sinah hawng ruai u,” ti hen a sâng.
Chun, an sinah, “Zeiah me nan lungnâk?” a ti. Chun, an ṭih le, thungâi chê an ti, “Hi hi âu me si le? Thli leh tî tiang khawm thu a pêk le, anna âwi e!” anna ti.
Chun, a hawng kal liauah khuri nih chun a thlûk chiam le, cherkhet hamh a pêk. Sikhawmsele, khuri nâwmtâm chu a fâi le, ngâksia chu a damh le, a pa sinah chun a kaltir nawlh rawh.
Jisu nih a sinah, “Philip, hi tiang nan sinah ka um le, chu khawm ah na hawng ka theih lo mu? Âuzawng hawng ka muhtu chu Pa muh asi, ‘Pa chu hawng ka zauhtir rawh,’ zeitin zia hen ti me na si?
Chun, Thom sinah chun, “Na kutdawng hen hawng tham le, ka kut tla hi zauh rawh; na kut hawng banh le, ka nâk tham rawh; lunglo hen um lah le, lung rawh!” a ti.
Asi lo leh, Pathian ṭhatnâk nih rimnâk ding hen a nan ruai na tâwn ti theihlo hen, a ṭhatnâk neih tam zia leh â zauh kho zia leh â dawnhkho zia chu nêp dîk hen ma nan ruat?
Thâwngthâng Ṭha an sinah sim asi hâwi hen kan sin khawm ah sim asi. Sikhawmsele, an thu theih nih chun anmah tla a ṭhatvaktir lêm lo, an thu theih chu an lung tak lo ruangah.
Chun, amah lakah Pathian sinah hawng kal mi tla chu a dawngh tiang hen ruang a suah kho asi, anmah tla rangah thlacham piak hen zungzâl hen a nung kumza ruangah.