Thah ding hawng ka duhtu tla nih ka rangah thang an tunh le, nganfâk pêk ding an ka duhtu tla nih chun râwk dep ding hen an ka râl; an ka phiar mi an bâng lo.
Mikip nih, “Mun kip ṭihnung a kâi rawh! Thuneitu tla sinah kan sim lai! ” ti hen thu thup an ruat mi ka theih. Ka hâwikawmh ṭha tla khawm nih, niamh hen ka um ding mi an ka bawh ko. “Perpet asi kho lai mawh,” asi kho chun, “Kan tleih lai le, phû kan lam lai,” an ti.
Chun, Jisu nih Dinhni ah a damh ruangah pumhnâk in hotu chu a thinthawk le, mi zapi chu a sawnh le, an sinah, “Minung rianṭuannâk ding ni ruk a um khateh; chu karah chun hawng ule, a damhtir u, Dinhni ah hawng lo hen,” a ti.
Chun, amah chu governor lâirêlnâk leh thuneihnâk ah tlunh ding hen a thusim sualnâk lâk ding hen an bawh le, thlingthlâktu mi ṭha hâwi hen anna tuah mi tla chu an fial.
Chun, Farisai tla zeimaw mi nih, “Chu minung chu Dinhni a khunhriah lo ruangah, Pathian sinah thawk hen suak asi lai loh,” an ti. Zeimaw mi lam nih chun, “Misual nih hi hâwi thilchê zeitin a ti kho lai?” an ti. Chun, anmah lakah ṭhennâk a hawng um rawh.