52 Juda tla nih a sinah, “Khuri nei na si ti tu ah kan nan theih rawh. Abraham a thi rawh, khuavâng tla hen, nangnih, ‘Mi nih ka thu a zâwt chun a thi rerêng lai loh,’ na ti.
Chun, Juda le nih “Âu me na si?” ti hen, deih ding hen, Jerusalem thawk hen a sinah bâwlpu tla leh Levi chi tla an fial liau khan hi hi Johan theihtirnâk chu asi;
Jisu nih a sâng le, a sinah, “Mi nih a ka dâwt chun ka thu a zâwt lai le; ka Pa nih anih chu a dâwt lai le; a sinah kan hawng kal lai le, a sinah kan um kumza lai.
‘To-aw a pu ngâk hen a rokual lo,’ ti thu kan simh na rawh kha, theihkumza u. Anmah nih kei an ka nehsawh chun, nannih khawm an nehsawwh na lai; ka thu an zâwt chun, nannih thu khawm an zâwt lai.
“Nangnih laikulh lakah suak mi tla keimah na ka pêk mi sinah khan na min ka langhtir rawh; annih chu na tâ an si kha, nangnih annih chu na hawng ka pêk asi; annih nih chun na thu an zâwt rawh.
nan nih nih amah nan theih lo; kei lam nih chun amah ka theih; Amah ka theih lo, ti sele, nanmah hâwi hen mi âwkrâwl kasi lai; sikhawmsele, amah ka theih le, a thu khawm ka zâwt tâwn.
Chubang zawzawng tla chu lungnâk nei hen an thi rawh le, Pathian thil tiam tla chu ting lo hen; sikhawmsele chubang chu lât tak thawk hen an muh le, an lawmh na rawh, tual ah hin ram dang mi leh khualtlâwng salam mi an si ti anna theih.