Jisu nih a sâng le, a sinah, “Mi nih a ka dâwt chun ka thu a zâwt lai le; ka Pa nih anih chu a dâwt lai le; a sinah kan hawng kal lai le, a sinah kan um kumza lai.
‘To-aw a pu ngâk hen a rokual lo,’ ti thu kan simh na rawh kha, theihkumza u. Anmah nih kei an ka nehsawh chun, nannih khawm an nehsawwh na lai; ka thu an zâwt chun, nannih thu khawm an zâwt lai.
“Nangnih laikulh lakah suak mi tla keimah na ka pêk mi sinah khan na min ka langhtir rawh; annih chu na tâ an si kha, nangnih annih chu na hawng ka pêk asi; annih nih chun na thu an zâwt rawh.
“Thungâi tak hen ka nan simh na, âuzawng ka thu theih hen, hawng ka fialtu lung nih chun zungzâl nungnâk a nei rawh, mawh hen a um lo le, thihnâk thawk hen a suak le, nungnâk ah a lût dauh asi.
Chun, Jisu nih an sinah thu a sim nawlh le, “Kei laikulh chêu kasi; âuzawng hawng ka zûltu chu mûi ah a kal lai lo, nungnâk chêu a nei dauh lai,” a ti.
Juda tla nih a sinah, “Khuri nei na si ti tu ah kan nan theih rawh. Abraham a thi rawh, khuavâng tla hen, nangnih, ‘Mi nih ka thu a zâwt chun a thi rerêng lai loh,’ na ti.
nan nih nih amah nan theih lo; kei lam nih chun amah ka theih; Amah ka theih lo, ti sele, nanmah hâwi hen mi âwkrâwl kasi lai; sikhawmsele, amah ka theih le, a thu khawm ka zâwt tâwn.
Lungnâk hen Enok kha thihnâk theihlo ding hen lâk ving hen a um le; chun, Pathian nih a lâk ving ruangah muh kho asi lo rawh; lâk ving hen a um lânah Pathian lawmhkâng mi asi ti Pathian thu nih chun a theihtir rêng asi.