LALPA nih, “Ka mi tla thlachamnâk sâng ding ka râlring kumza le, sikhawmsele thla an cham lo. Anmah rangah an hawng ka muh ding hen ka râlring kumza, sikhawmsele an tum lo. ‘Hinah ka um ka nan ṭangpi na lai,’ ti hen sâng ding ka râlring khawm ah phun tla nih ka sinah thla an cham lo.
A hua mi thil na ti mi chu a muh rawh. Mi nih a zâwlbâwm nupi a ngarh mi hâwi leh rang phawl nih a nunau a zûl mi hâwi hen tlângah leh phâisen ah lunglotu pathian tla na zûl mi a nan muh. Jerusalem mi tla, nan vânduai rawh! Zeitik riamruam me na thiang awt?
Chun, a veithumnâk ah chun a sinah, “Simon, Johan fapa, nangnih kei na ka dâwt ma?” a ti. A veithumnâk ah, “Nangnih na ka dâwt ma?” a sinah a ti ruangah chun Peter a lawksawng le, a sinah, “Lalpa, zeizawng na theih le, ka nan dâwt ti na theih,” a ti. Jisu nih a sinah, “Ka dawrâ tla zauhkhenh rawh.
Chun, damlo mi nih chun, “Pu, tî a tlingtlawk chun zur ah hawng ka siahtu ka nei lo le, ka kal karah mi nih an hawng ka sawhkhanh tâwn,” a ti le, a sâng.
Thilsiam Pathian mitmuh ah a lang lo mi rerêng a um loh. A thilsiam zawzawng chu a mitmuh ah langh leh pho hen a um. Kanmah ngelchel nih kan thilti zia kan phuang ngelchel ding mi chu amah sinah asi.
Bâwlpu lalchem kan chak lo zia hawng kan theihpi phanh lo mi neitu kan si lo, kanmah hâwi hen thu zeizawng ah lêmnâk tawng rawh mi, sual lam chu sual lo mi, neitu kan si dauh.