“Ka Pa nih thil zeizawng hawng ka kiltir rawh. Pa lo nih chun âukhawm nih Fapa hi an theih loh. Fapa leh an sinah Fapa nih a phuang duhnâk tla cho lo nih chun âukhawm nih Pa chu an theih loh.
A sim liau chir ah, sûm vâr tak nih anmah a phenh na rawh; chun, sûm thawk hen aw-hâu nih, “Hi hi ka Fapa duhtak, ka lawmh mi chu asi, amah thu ngâi u,” a ti.
“Ka Pa nih thil zeizawng hawng ka kiltir rawh; Pa cho lo nih chun Fapa chu âu mesi ti âukhawm nih an theih loh! Pa khawm chu âu me asi ti, Fapa leh an sinah Fapa nih a phuang duh mi tla cho lo nih chun âukhawm nih an theih loh,” a ti.
Jisu nih annih tla chu a sawnh na le, “Pa sinah suak rianṭuan ṭha cherkhet ka nan zauhtir na le, kha bang rianṭuan tla lak khan a zeiruang khan me lung hen nan hawng ka seh awt?” a ti.
Thungâi tak hen ka nan simh na, âuzawng hawng ka zumhtu nih chun thil ka ti mi tla hi anih khawm nih a ti bâk lai; hi ngâk a thil rokual khawm a ti lai, Pa sinah ka kal awt ruangah.
To-aw ka nan ti na lai lo rawh; a pu thilti to-aw nih a theih lo. Hâwi tla ka nan ti dauh na rawh; Pa sinah thil ka theih mi zawzawng nan sinah ka phuang rawh ruangah.
Chun, an sinah na min ka theihtir le, ka theihtir vima lai; nangnih kei na ka dâwtnâk kha anmah lakah a um, kei khawm anmah lakah ka um khonâk ding hen,” a ti.
Thungâi tak hen ka nan simh na, a tik a tlung awt rawh, tu khawm ah a tlung liau chir, chu tik ah chun mithi tla nih Pathian Fapa aw-hâu an theih lai le, a theihtu vial an nung lai.
Anih nih chun Pa Pathian sin thawk hen rokualnâk leh chawnglawmhnâk pêk asi liau khan kan um ko asi, Chungnungchem aw-hâu chu a tlûnah hi hâwi hen a hawng suak, “Hi hi ka Fapa duhtak, ka lawmh ngâi mi chu asi,” ti hen.