Sikhawmsele, a thusim chu a ngaihtawnh dân an thiam lo le, a thu umzia an theih lonâk ding hen an sinah thawk hen â thup asi; chu thusim thâwngthâng chu amah tâ nih an deih ngam lo.
Chun, amah deih an duh ti Jisu nih a theih le, an sinah, “ ‘Sâwtlotê ah nannih nih kei nan hawng ka muh lai lo, sâwtlotê ah nannih nih kei nan hawng ka muh nawlh lai,’ ti hen, ka thusim hi nanna deih mu?
Chun, Simon Peter chu a va a chuan le, lên chu ngâ lian pipi khat hen vakap leiah a nûk le, zâ leh sâwmnga leh pathum asi; chu tluk rak sikhawmsele lên chu a tlêk lêm lo.
Chun, zîngbuh an ei thluh ah, Jisu nih Simon Peter sinah chun, “Simon, Johan fapa, hi bang tla ngâk hen nangnih kei na ka dâwt dauh ma?” a ti. Anih nih chun a sinah, “I, Lalpa, ka nan dâwt ti na theih,” a ti. Jisu nih chun a sinah, “Ka dawrâ fa tla zauhkhenh rawh,” a ti.
Chun, chu liau tak chun a ṭhiruai tla chu an hawng kal le, nunau a sawnh mi chu chê an ti; sikhawmsele, âukhawm nih, “Zeime na hâwl?” “Zeirang nunau na sawnh?” khawm an ti lo.
Sikhawmsele mi zawzawng sinah asi lo, Pathian nih theihtu ah a ruatkan mi tla sinah cho asi; kanmah tla mithi lakah thawk hen a thawhnawlh nûnah a sinah ei leh bâr mi tla sinah hin.