Nau le tla, sâwtlotê nan sinah ka um rih. Nannih nih nan hawng ka hâwl lai; chun, Juda tla sinah, ‘Ka kalnâk ding ah nan hawng kal kho lai lo,’ ti hen ka sim hâwi khan tu ah chu hâwitê hen nan sinah, ka sim hi.
Simon Peter nih a sinah, “Lalpa, a zeiah na kal awt?” a ti. Jisu nih, “Ka kalnâk ding ah, tu ah na hawng ka zûl kho lai loh; hi nûn lam chun na hawng ka zûl lai,” a ti le, a sâng.
‘Ka kal awt le, nan sinah ka hawng nawlh lai,’ ka nan ti na mi kha nan theih rawh. Nannih nih hawng ka dâwt mi si u le chu, Pa sinah ka kal awt ruangah nanna lâwm ding asi; Pa chu keimah ngâk hen a rokual dauh ruangah.
Hi bang thu hi nan sinah ka sim rawh hi, a tik chu a hawng tlung tikah, kan simh na rawh ti nan theih khonâk ding hen. “Chubang thil chu a tîr thawk hen kan simh na lo, nan sinah ka um rih ruangah.
“Pa, nangnih na ka pêk mi tla hi ka umnâk ah ka sinah um ding hen ka duh; nangnih na ka pêk mi ka rokualnâk kha an muh khonâk ding hen; laikulh um lânah nangnih na ka dâwt rawh ruangah.
Kan umnâk in- hi tual ah mi kan taksa hi siat khawmsele, vân ah, in kut hen sak lo mi, zungzâl um ding mi, Pathian sinah mi in bir chu kan nei ti kan theih.
Chun, khua thenhlimh Jerusalem thar chu, mo, a pasal hen a tawng ding hen dawh tak hen â thuam ziar mi hâwi hen, Pathian sin thawk hen vân ah mi a hawng ṭum mi ka muh.
A nehtu vial chu ka Pathian Biakin ah chun intung ah ka siam lai le, chu thawk chun an suak lai lo rawh. Chun, anmah lakah chun, ka Pathian min leh, ka Pathian khuapi Jerusalem thar, ka Pathian sinah mi vân thawk hen a hawng ṭum ding mi min chu ka rîn lai le, ka min thar khawm ka rîn lai.